Kerst

Hele fijne Kerstdagen
en een
Super 2011!

Liedje van december

Het is december, en morgen is het kerst. Maar naast een kerstnummer heb ik ook een ander nummer dat ik de afgelopen tijd veel heb geluisterd.
Pokerface van Lady Gaga. Niet nieuw, bijzonder, geweldig zou je denken, maar ik ontdekte de versie met alleen een piano als begeleiding. Veeeel beter dan de 'originele' versie vind ik. Daarnaast zou ik ook wel zulk haar willen hebben ;)
http://www.youtube.com/watch?v=oYxaTyvRt7c

En dan het tweede liedje, want ik vond eigenlijk niet dat een kerstnummer mocht ontbreken. Het is de jingle bells versie van Glee.
Ik ben trouwens ook eindelijk begonnen met het bekijken van de afleveringen:)
http://www.youtube.com/watch?v=mc43qYpGugs

Sneeuw

Mijn achterachternicht gaat samen met haar vriend een ijssalon beginnen in Rouen.
Normaal zie je dat soort dingen alleen op tv, bij programma's als ik vertrek. Nu maak ik het eens in 'het echt' mee.
Vandaag is het afscheidsfeestje. Ergens in een café met familie, vrienden en collega's. Nu wil het alleen zo zijn dat dat café zich in Utrecht bevindt.
Je zou zeggen dat de NS, na vorig jaar met 5 cm sneeuw en heel Nederland plat, wel iets geleerd heeft. Nee dus. Er ligt nu 20cm sneeuw en Utrecht centraal is met geen mogelijkheid te bereiken. Met de auto naar Utrecht is ook onmogelijk, tenzij je er 5 uur over wilt doen en het risico wilt lopen ergens in de berm te beladen.
Nee, ik geloof dat ze bij de NS geen weerberichten kijken/lezen/luisteren.
En daar zitten we dan...een beetje teletekst te lezen en te kijken hoe het er voor staat en inmiddels hebben we al helemaal geen zin meer om de deur uit te gaan, de sneeuw in.
Dat wordt dus geen afscheid nemen met warme chocolademelk je hand.
Hopelijk in de zomer wel op visite en dan met een ijsje in onze handen.

Non scolae sed vitae discimus.

Wij leren niet voor de school maar voor het leven.

Tussen de Latijnse zinnetjes door proberen ze ons ook nog wat wijsheid bij te brengen. Al vraag ik me heel erg af of dat nu wel de beste plaats is voor deze wijsheid...tussen de Latijnse woordjes.

Ooit schreef ik, aan het einde van de derde, bij Mirjam op haar aardrijkskundeboek, dat de vierde zo fijn zou worden. Eindelijk minder vakken en alleen vakken die we leuk vonden. Daar had ik me toen mooi in vergist. Tuurlijk, ben ik even blij dat ik geen aardrijkskunde meer heb, geen geschiedenis, geen economie. Maar wat moet ik in vredes naam met redoxreacties en magnetische inductie? Moet ik echt weten wat voor vorm het Wilhelmus heeft, wat de origines van de franse taal zijn en hoe ik het maximum van een afgeleide bereken? Leren voor het leven niet voor de school...wat moet ik dan met al deze dingen? Misschien komt het wel omdat ik nu weet dat ik daar niets mee hoef. Doe mij het menselijk lichaam maar en op goed niveau Frans beheersen. Nu weet ik dat de overgang van de derde naar de vierde niet de overgang was van : nu alleen nog maar wat ik leuk vind, het is de overgang van de middelbare naar de uni, al zal dat waarschijnlijk ook tegenvallen en moet je dingen blijven leren waar je niets mee kunt.

Ik heb nog nooit in de 22 periodes op Sorghvliet zo'n klote proefwerkweek gehad.
Gewoon geen zin, geen energie en geen concentratie.
En dat terwijl het allemaal meetelt. Kunnen ze daar vanaf de eerste niet al mee kunnen beginnen.
Bruggers...geloof me, dan is alles nog makkelijk!

Nog 1 dagje, dan welwelwelverdiende vakantie.

Geluk

Geluk is...
op een koude dag met een kop warme chocomelk op de bank.
onverwacht een goed cijfer halen.
een complimentje krijgen.
een dag helemaal niets doen.
een mooi nummer.
onder deje warme dekens liggen terwijl het buiten regent.
in de zon met een goed boek.
een dagje hangen met vriendinnen.
helemaal losgaan.
kinderen zien slapen.
schaatsen.
jouw lach...
de gesprekken van mijn oppaskinderen.
lekker eten.
je verheugen op iets.
de geur van een kerstboom.
iets maken.
veel en lang lachen.
het gevoel dat je hebt als je je laatte toets hebt gehad en vakantie hebt.
weten dat het goed gaat met de mensen die je lief hebt.
als iets lukt.
een dagje strand.
weten dat je mensen kunt vertrouwen.
een ijsje met warm weer.

geluk is dit en nog zoveel meer.
het enige is alleen dat je het geluk zelf in de dingen moet vinden.

Het klopt wat ze zeggen...

Al een tijdje voelde ik me een beetje bleh... Je kent het gevoel vast wel. Nergens zin in, je nergens echt op kunnen concentreren en alleen maar kunnen denken aan de leuke dingen die geweest zijn. Ik snapte niet waar het aan lag. Ik heb weleens mijn 'winterbleus-jes' oktober was toch wel erg vroeg;)
Nu weet ik waar het aan lag, weet ik dat het waar is wat ze zeggen: sporten maakt gelukkig!
Softbal is al een maand afgelopen en dansen doe ik ook niet meer.
Het leven bestond uit school en thuis, maar sinds gisteren dus niet meer!
Gisteren ben ik met mijn moeder zumba gaan doen. Voordat ik er aan begon had ik een beetje van: is het nou écht zo leuk als iedereen het vindt? Aan het begin van de les dacht ik nog eventjes van tja... maar ik kreeg er steeds meer plezier in en vond het uiteindelijk ook écht zo leuk als iedereen zegt dat het is.
Het beste is misschien nog wel dat ik vanmorgen met een goed gevoel naar school ging, dat ik geconcentreerd was en weer overal (nouja bijna overal:p) zin in heb!
Eindelijk alle stress eruit gedanst gisteren en het resultaat is er. Kan niet wachten tot de volgende keer.

sport+music is the best combination!

Liedje van november

Ik moet nog steeds alle afleveringen zien, maar verslaafd aan de liedjes ben ik inmiddels al wel. Ik zou er een heleboel neer kunnen zetten maar ik ga toch maar voor de volgende: http://www.youtube.com/watch?v=5n1615vnUIQ
Super vrolijk, een beetje zoals ik me eindelijk weer eens voel!

Utrecht!

Wat een heerlijke vakantie.
Beetje oppassen, heel veel nietsdoen en gisteren een leuk dagje Utrecht!
Voor onze verjaardag hadden mijn moeder en ik van de buurvrouw een chocolade-arrangement-nnar-keuze gekregen. De hema heeft kaartjes met dat soor arrangementen en daarvan hadden wij een leuk zaakje in Utrecht uitgekozen. We hebben er ook maar gelijk een shopmiddag achteraan geplakt :D.
's ochtends met de trein naar Utrecht centraal en vanaf daar de 'extra trein' naar het spoorwegmuseum. Lekker tussen de kleine kinderen. Je zag ze kijken: Gaan die moeder en dochter óók naar het spoorwegmuseum? Nee, wij gingen lekker chocoladefonduen bij Coffee and Crumbs. Een goed begin van de dag kan ik jullie vertellen!
Toen zijn we teruggegaan naar Utrecht centraal en daarvandaan naar het centrum gelopen. Heerlijk gewinkeld en goed geslaagd. Mijn moeder heeft super leuke winter schoenen, een trui, een leuk t-shirt en een sjaal. Ik heb echt (al zeg ik het zelf) super mooie laarzen gekocht. mét hak. Ben ik lekker niet meer zo klein:P Twee treggings, een winterjas een een vest waar ik al een tijdje naar opzoek was.
Het leuke is dat die nieuwe dingen weer heel veel inspiratie geven voor nieuwe kleding combinaties. Dingen in mn kast waarvan ik dacht mwaahh kan ik nu weer lekker dragen met bijvoorbeeld dat vest!
De dag afgesloten met een lekker broodje. (van ben!) die broodjes zijn echt zo aan te raden! Op de Oudegracht op een van de bruggen bij de MacDonalds staat een kraam. Daar verkopen ze echt super veel soorten broodjes. Ze worden rijk belegd, zijn heerlijk en goedkoop voor dat wat je krijgt! We hebben ons broodje geitenkaas en broodje tonijnsalade in de trein opgegeten.
Het was echt een super geslaagd moeder-dochter dagje:)

broertje

Of hij met vrienden uit eten mocht...
Nouja dacht ik toen, dat deed ik pas toen ik...juist ja, toen ik in de derde zat. Net als hij nu.
Hij gaat naar safe, doet dingen met vrienden.
Het is raar. Binnen een jaar is mijn kleine broertje ineens niet zo'n klein broertje meer. Hij is 13, ik ben 16. Ik ben blij dat, ondanks dat we wel eens ruzie hebben, we het heel goed met elkaar kunnen vinden. Juist omdat hij nu ook dingen 'voor de eerste keer' gaat doen, besef ik ook dat ik ouder wordt.
In de eerste klas ging ik met mijn vriendinnen voor het eerst 'alleen' naar de stad om te winkelen. Toen mijn buurmeisje, ook 13, laatst vertelde dat ze (voor de eerste keer)met vriendinnen was gaan winkelen klonk dat best wel schattig. Maar ook ik heb dat ooit gedaan. Al lijkt dat na al die keren die volgden wel heeeel lang geleden.
Zoals ik al schreef ging ik in de derde klas voor het eerst met vriendinnen uit eten. Spannend was dat toen wel, nu is het niet zo bijzonder meer...wel heel gezellig! En toen volgde de eerste keer op de grote markt, de eerste keer le paris en zaterdag volgt de eerste keer uitgaan in Leiden.
Ik zie mijn 'kleine' broertje nu nog niet zo snel voor me met vrienden en een biertje op de grote markt. Maar ach, tot een week geleden zag ik hem ook nog niet met vrienden uit eten gaan.
Ik ben ook zo benieuwd hoe het straks zal zijn. Eerst ik op kamers, dan hij misschien ook wel. En later als we allebei een gezin hebben? Ik kan me dat alles zo niet voorstellen...
Maar hij blijft ondanks alles toch wel gewoon mn kleine broertje;)

liedje van oktober

Laatst vond ik dit nummer, luisterde het op youtube en daarna hoorde ik het ook ineens op de radio!

http://www.youtube.com/watch?v=OXf4QLqnROU



mooi nummer!

Herfstvakantie

Eindelijk, welverdiende vakantie.
Beetje jammer van het weer, maar ach een goed excuus om met een grote beker warme chocolademelk op de bank te hangen, de hele middag achter de computer te zitten en vooral niet aan school te denken.
Misschien is het nu wel gewoon slecht weer zodat we zondag extra kunnen genieten als het weer wat mooier wordt. Afwisseling is goed...
Ik ben ook eigenlijk stiekem wel blij dat we seizoenen hebben. Zomer is natuurlijk heerlijk, maar de winter is eigenlijk ook wel leuk en daarna geniet je extra als het weer wat warmer wordt.
Ik bedacht me van de week dat elke toetsweek een beetje zn eigen karakter heeft.
In tw 1 beginnen de bladeren aan de bomen te kleuren en staat de zon laag 's ochtends. Dat geeft een prachtig effect. Als ik bij mij de hoek om fiets en de zon schijnt is het een prachtig gezicht al die bomen langs de sloot. Ook is het een feest om als je klaar bent met een toets, bij ons op school uit het raam te staren. Een beetje hetzelfde zon-op-herfst-bladeren-effect en mooie schittering op het water.
In tw ligt er sneeuw, als het meezit. Met gevaar voor eigen leven op de fiets naar school. De laatste vrijdag misschien wel met een zelfgemaakte cake onder je snelbinders...
Eigenlijk kan ik over de 3de tw niet echt iets bijzonders verzinnen...jullie iets?
De vierde tw is de week waarin de bloesem aan de bomen zit en het allemaal weer groen begint te worden. Heerlijk om te beseffen dat de lente begint en ook weer een feest om naar buiten te kijken na een toets.
De vijfde tw is de tw van het mooie weer en het idee...ik ben bijna klaar. Het gevoel van leren op het balkon in de zon en van vakantie...

Wat een feest dat wij seizoenen hebben!

toetsweektime

pfff... eindelijk even rust:) De hele middag geleerd en net mijn 4 bengeltjes in bed gelegd. Morgen wiskunde en natuurkunde. Ik vrees voor wisunde en als Dt vervelend is, ook voor natuurkunde. Maargoed, dat zijn zorgen voor morgen, nu eerst even een van-alles-en-nog-wat-blog.

Eerst nog maar even het liedje van september. Het is inderdaad al (lang) geen septemeber meer maar ik wilde hem toch nog even delen.
You can't stop the beat - Hairspray : http://www.youtube.com/watch?v=ovLKUoMqPSg
Twee weken geleden hadden we een mini-surprise-party voor Rianne georganiseerd en toen hebben we hairspray gekeken. Die liedjes zijn echt allemaal heel leuk, maar deze is toch wel degene die het langste in je hoofd blijft hangen. Ik kan er ook echt niet bij stil blijven zitten:D

Vrijdag ben ik met mn mentor en een antaal anderen die Ri ook als mentor hebben uit eten geweest. Het was echt heel gezellig, ik had eigenlijk niet verwacht dat het zo gezellig zou zijn. We hebben toch wel mooi van 7 tot half 11 bij de Italiaan gezeten:) Ik hoop dat we vaker zoiets gaan doen!

Ik zou dit weekend eigenlijk 4 wedstrijden hebben, maar (stiekem gellukig) was het er uiteindelijk maar 1. Had ik tenmiste meer tijd om te leren...
Het enige is dat er hierdoor wel heel plotseling een einde aan het seizoen is gekomen wat opzich wel jammer is. Gelukkig hebben we de 29ste nog een teamuitje. Het vervelende van het softbalseizoen is is dat je 3 maanden winterstop hebt:S

Morgen dus begin van de toetsweek. Nu heb ik eigenlijk best een fijn rooster:
ma: x, wiskunde, natuurkunde
di: x, engels
woe: x, scheikunde, kunstvak
do: x, x, biologie
vr: x, Latijn
Toch moet ik eigenlijk nog best veel doen/heb ik al heel veel gedaan.
Ik kan me ook nauwelijks voorstellen hoe ik dat ooit in de 3de met 13 toetsen heb gedaan...

Nu ben ik dus lekker aan het oppassen en ik duik straks heerlijk mijn bed in!

toneel enzo

Wauw, heb ik uiteindelijk toch ook goed voor Sorghvliet gekozen op het gebied van Toneel. Stomme Dalton, stomme theaterklas...toneel op Sorghvliet is 10x, wat zeg ik 1000x zo leuk ;-). Okee sorry dat ik jullie hiermee verveel, maar het is heel erg tonelig om mij heen, ik zal vertellen waarom!

Morgen is de Thaleiareünie! Alles wat we tijdens de eerste week van zomervakantie ingestudeerd hebben gaan we nog eens opvoeren voor alle ouders/famillie/vrienden en andere geïnteresseerden! Dus hoor je bij een van de voorafgaand genoemde groepen kom dan vooral kijken! We hebben de afgelopen 2 zondagen nog hard geoefend dus het moet goed komen! Dat op zondag op school zijn is trouwens minder erg dan je zou denken;) Gezellige mensen, op je sokken door de school, warme chocomelk uit de lerarenkamer, pauze houden in de lerarenkamer en het gewoon heel gezellig hebben en met toneel bezig zijn!

Dan hebben we ook nog de schoolmusical! Ik hoorde dat de audities al zullen zijn vóór de herfstvakantie:S Voor de mensen die nog niet weten welke musical het wordt bij deze: Jesus christ superstar. Ik heb er gemengde gevoelens over, maar het wordt vast zoals altijd geweldig!

Enenenen dan gaan we ook met frans een toneelstuk doen. Zo gaaf:D Er komen eerst franse acteurs naar school om met ons wat te oefenen en te zorgen dat we precies weten waar het stuk over gaat en dan gaan we zelf aan de slag. Aan de foto's te zien van voorafgaande jaren wordt het vast heel gaaf. Daarbij komt ook nog dat Ri niet alleen toneel wil doen maar er ook muziek en gedichten in wil verwerken.
Ik moet nu eigenlijk opdrachten over het stuk maken, maar ik had ineens inspiratie voor een blog:D

Pas op!

Sinds een half jaar heb ik er naast mijn 4 (b)engeltjes waar ik eerder over schreef een schatje bij. Mila is het dochtertje van een collega van mijn moeder. Ze is ruim 1,5 jaar oud en een schatje.
Het was in het begin wel even wennen; schone luiers, eten geven, flesje, in bad doen, uitkleden, aankleden, in bed leggen. Maar het went snel en het wordt leuker. Vooral nu ze een beetje begint te praten en ze de hele middag tegen mij aan kan brabbelen.
Zo gister ook. Vanuit school ging ik naar dr toe om op te passen en ze was in een hele goede bui, dat wil zeggen energieke bui. Lachen dat die kleine kan...hahah daar kunnen wij nog wel wat van leren:D En je zou het niet zeggen maar kleine kinderen zijn zo slim! De vorige keer kreeg ze na haar eten wat vanillevla. Ik had haar bakje half vol gedaan en het pak naast me neer gezet. Toen ze haar bakje leeg had ging haar vingertje automatisch naar de plek waar ik het pak had neer gezet. Toen het pak daarna leeg was en ik het in de keuken had neergezet wist ze ook precies waar ik het had gelaten.
Wat al helemaal grappig is is dat ze alles na doen. Klap jij in je handen, doet zij dat ook. Als je iets voordoet dan weet ze vervolgens precies hoe het moet. Geweldig om te zien. Ik zou het voor geen goud willen missen eigenlijk, ondanks de puzzelstukjes die door de kamer vliegen samen met een deel van het eten, de luiers en het gekrijs af en toe:)

Enuuh dat plaatje is natuurlijk een grapje hè:P

Heimwee

Ik had er nog niet over geschreven alhoewel het alweer een eeuwigheid geleden lijkt en het dat ook eigenlijk is: Thaleia. Dansen, teksttoneel, theatersport, zingen. Voor iedereen. Begin Juli een weekje in Noorbeek. Naast de week in Rennes de leukste week van 2010. Het is niet te beschrijven wat een fijne sfeer er hangt tijdens zo'n week.
Die week stonden wij, de workshop teksttoneel met onze voeten in het gras en in de brandende zon te oefenen. Moe en uitgeput na de lange, gezellige avonden.
Zondag was het even terug naar dat Thaleia-gevoel. We stonden nu alleen met onze voeten op een vieze aulavloer en in een koude school. Vrijdag 1 oktober voeren we alles nog een keer op voor ouders, vrienden en zij die willen komen kijken.
Vandaar dat we nog even 2 zondagen repeteren. En dus ook weer even een klein beetje terug mogen naar die leuke week.
Voor iedereen die een klein beetje wil meegenieten kom kijken 1 oktober!

deel 3

Helaas is dit het deel waar het avontuur PRE university college Leiden ophoudt.
Helaas? Dat weet ik eigenlijk niet. Ik ben teleurgesteld. Ergens had ik gehoopt dat ik nu wél bij iets aangenomen zou worden. Aan de andere kant weet ik ook dat het nu eenmaal zo is. Het zal wel ergens goed voor zijn. En toch vind ik het jammer. Heel dubbel is het allemaal
Er valt ook wel een beetje last van mijn schouders. Ik kan me nu voor 100% op mijn schoolwerk concentreren en heb ook meer tijd voor andere dingen die ik zou willen. Ik kan nu gewoon mijn blokuurtje bio volgen op maandag en hoef niet te stressen met dingen inhalen. Als toetsweek 1 goed gaat, ga ik kijken of ik misschien gitaarles wil of dat ik een baantje ga zoeken. Het voelt eigenlijk ook wel gewoon goed.
Ik vind het vervelend voor de mensen bij wie het iets harder aankomt.
Bij deze hoop ik dat die mensen inzien dat er voor hen ook nog een heleboel kansen liggen. Dat er dingen zijn die zij nu wel kunnen doen die ze anders niet hadden kunnen doen.
En tegen de mensen die zijn aangenomen kan ik natuurlijk alleen maar heel oprecht GEFELICITEERD zeggen!

Nu gewoon mijn godsdienst opdracht maken. Het gewone leven gaat gewoon door...

Lichtjes langs de autoweg

'S avonds laat in de auto met muziek op. Moe zit je onderuitgezakt op de achterbank en langs de snelweg zie je een zee van lichtjes.
Op een of andere manier geeft dat mij zo'n tevreden, fijn gevoel.
Meestal is het als we in Gouda zijn geweest. In Gouda wonen goede vrienden van ons.
De beste vriend van mijn vader woonde daar, maar die is overleden.
Ik ben blij dat verder alles hetzelfde is gebleven.
Het is altijd zo ontzettend gezellig met Charlotte, Jelmer en Ward.
Het is misschien raar om te zeggen, maar het voelt inmiddels meer alsof ze familie zijn.
Ik ken ze al mijn hele leven, ben met ze op vakantie geweest en heb dingen met ze meegemaakt.
Jelmer en Ward zijn inmiddels 21 en 23 en ook ik begin steeds meer mijn eigen leven te krijgen.
Het zou raar zijn als ik ze op een gegeven moment niet meer zou zien. Ik hoop dus dat we dat waar onze vaders ooit mee begonnen zijn kunnen doorzetten.

flowerpower

Een nieuwe nagellakblog! Het moest er maar weer eens van komen...
Ik kan me voorstellen dat niet iedereen dit boeiend vindt, maar ik kreeg op school te horen dat ik maar weer eens zo'n blog moest posten. Dus bij deze!

Als basis laag heb ik nagellak van Rimmel Londen (620 star studded) gebruikt. In principe is iedere doorzichtige nagellak met glitters hier geschikt voor. Let alleen wel op dat het niet té veel glitters zijn. Ik denk dat het dan een beetje te veel afleidt van het bloemetje. Voor het hartje van het bloemetje het ik gewoon witte tip-painter van Essence gebruikt. Met de scherpe kant van een satéprikker aanbrengen aan de linker of rechter bovenkant van je nagel. Dan het moeilijkste gedeelte: de bloemblaadjes. Hiervoor heb ik Essence Color & Go (14 rock rebell) gebruikt. De acherkant, de platte, ronde kant van de satéprikker dip je in de nagellak. Zo dat het hele rondje onder de nagellak zit, maar er niet vanaf druipt. Vervolgens kun je dan rond het witte stipje op je nagel 4/5 blauwe rondjes maken. Doe dat bij elke nagel en werk op het einde, als het nodig is, het witte nog even bij. En voilá, je flowerpower nagels zijn klaar!

Deel 2

Dinsdag was maar een voorproefje in vergelijking met donderdag. Tenminste dat gevoel had ik. Dinsdag was het met een groepje fietsen, met een groepje in de trein, met mensen die je kent het goede lokaal zoeken, dezelfde test maken en samen weer terug.
Vandaag moest ik helemaal alleen...
Hup na het 6de uur op de fiets naar het station geracet. Ik heb een hekel aan te laat komen dus ik dacht maar beter te vroeg...
De trein van 14.58 genomen. En natuurlijk...ik kwam veeel te vroeg op Leiden Centraal.
Ach, nog lekker even winkeltjes gekeken en nog wat gelezen.
15.50 leek mij een mooie tijd om daar bij het gebouw aan te bellen. Op dat moment kwam er nog een andere jongen aan die ik herkende van dinsdag. Thomas van het stedelijk gymnasium Leiden bleek later. Een beetje een kneus, maargoed:)
We moesten nog even in de wachtkamer plaats nemen en daar zaten nog twee andere mensen.
Annelieke uit Rotterdam en Maarten uit Alphen. Maarten sprong meteen op: Ik zal me even voorstellen! We begonnen een praatje over waar we vandaan kwamen en over de test van dinsdag. Toen stond Sofja ineens in de deuropening. Zij was een van de PRE-leerlingen die ons gingen helpen. Toen we de zaal binnen kwamen waar we moesten voorbereiden was daar nog een bekend gezicht! Anette! Ik moet zeggen dat dat wel een soort van veilig gevoel gaf. Samen met Maarten was ik voor de stelling die we kregen. Overleg ging goed en hij had veel ideeën dus dat ging allemaal prima. Na een half uur moesten we ons debat gaan houden voor twee mensen van PRE. Aan onze kant van de tafel ging het ok, al was maarten wat professioneler en duidelijker. Aan de andere kant had Annelieke heel veel moeite om ook wat argumenten naar voren te brengen dankzij Thomas. Ik hoop voor haar dat ze dat een beetje door hadden.
Het was eigenlijk zo voorbij en gingen we allemaal weer naar huis.
Thomas op zijn fiets, Maarten werd opgehaald en Annelieke en ik zijn naar het station gelopen. Heel gezellig nog wat gekletst en haar geholpen met de goede trein zoeken. En dan is het eigenlijk heel raar, want je zegt elkaar gedag en wenst elkaar succes, maar het zou heel goed kunnen ziijn dat je elkaar nooit meer ziet...
Niet komende week, maar die week daarna de uitslag!

Het avontuur dat toekomst heet.

Toekomst is iets waarvan je nog niet zeker weet hoe het zal zijn. Iets wat nog komen moet en vaak heel anders verloopt dan je dacht.
Soms is toekomst leuk en soms vind ik het ook verschrikkelijk angstaanjagend.
Het liefste leef je toch van dag tot dag, zonder je druk te maken over dat wat toekomst heet?
Toch is iedereen er, misschien wel onbewust, vaak mee bezig.
Zo was ik dat vandaag ook, dit keer heel bewust.
Vandaag had ik mijn testen voor PRE university college.
Voor de vakantie werd ik door school uitgenodigd om er aan mee te doen. Ik heb lang nagedacht over of ik zou beginnen aan de aanmeldingsprocedure. PRE university college houdt in dat je, als je wordt toegelaten, twee jaar lang elke maandagmiddag naar de universiteit van Leiden mag om daar te 'studeren'. Je kunt er 15 studiepunten mee verdienen en een hele goede aantekening op de CV. Daarnaast is het natuurlijk ook een hele leuke uitdaging waar je veel van leert. Maar het is wel zwaar...
Ik besloot om het maar te proberen. Niet geschoten is immers altijd mis.
Een motivatiebriefbrief, 2 aanbevelingsbrieven, (dankjulliewel jacques en meneer Weisscher!) gedoe en een zomervakantie later begon het vandaag echt.
Met het groepje 5de klassers van sorghvliet op naar het station, met de trein naar Leiden en dan maar zorgen dat je het goede lokaal vindt...
Het voelde als bruggers die voor het eerst naar de middelbare school gaan.
Eerst moesten we een persoonlijkheidstest maken. Dat was vooral om te kijken of het een beetje klopt met dat wat je in je brief hebt geschreven. Daarna hadden we twee uur om een test te maken die je inzicht en bepaalde vaardigheden toetst. Vooral veel en moeilijk begrijpend lezen, en wat leuke logica vragen!
Het ging oké. niet heeel slecht, ook niet heeel goed. Nu heb ik donderdag nog een debat en dan is het wachten op de uitslag.
Wel of niet aangenomen worden bij PRE bepaalt wel een groot deel van hoe mijn toekomst eruit komt te zien. Ik vind het wel spannend. Maar ik heb de afgelopen jaren wel geleerd dat alles is zo als het is en dat er voor alles wel een reden is.
Mocht ik niet aangenomen worden, dan heb ik meer tijd voor andere leuke dingen!

liedje van augustus

Zoveel dingen die ik nog wil posten, maar door de week heb ik daar geen tijd voor.
Ik heb alweer 3 dubbel gemerkt dat school weer is begonnen
Dan nu maar even een waterval aan nieuwe berichten.
Een beetje zoals de regen de afgelopen dagen naar beneden is komen vallen.
Hallooo het is augustus????
Vandaar ook het liedje van augustus. Al is dat eigenlijk het omgekeerde van het weer van nu. I (L) de clip. Zo zou ik het ook wel willen!

Fijne zondag allemaal!

http://www.youtube.com/watch?v=h4HEkTYRH5E

Zo'n dag

Soms heb je zo'n dag dat je het liefst onder je dekens wil blijven liggen.
Zo'n dag om met een grote trui aan op de bank te kruipen met een boek.
En ook zo'n dag om met je vader in de keuken te staan om lekkere dingen te maken.
Ik heb dat zo af en toe, zo'n dag. In het weekend, als het buiten regent en koud is.
Toevallig was het gisteren zo'n dag. Hieronder de resultaten!


Zazie dans le metro.


Appelflap op een andere manier.


Rozencakejes


Choco en appelcake


Frans en Engels boek

School?

Bleeeh, ik moet er toch nog echt niet aan denken. Jullie denk ik ook niet.
Al moet ik toegeven... Het idee dat ik iedereen weer kan zien enzo, maakt wel dat ik toch en ieniminieminie beetje denkt van...jaaa school. Maar niet voor school, nee zeg, voor de gezelligheid dus!
Zo'n eerste weekje is altijd wel leuk. Vooral nu iedereen geen idee heeft in welke klas/clusters hij of zij komt. Welke leraren voor welke vakken en hoe zijn de nieuwe docenten? Wie zijn er ook al weer naar een andere school gegaan en heb ik een leuke klas en leuke clusters?
Roosters staan al uitgebreid op de schoolsite. Maar erbij zetten wie waar zit, dat staat er niet. Zouden ze het expres doen, om het spannend te houden?
Ja, doe mij stiekem toch maar zo'n eerste weekje!





Maar daarna wel weer vakantie ajb:)

Neem de tijd...

Prenez le temps de jouer, c'est le secret de l'éternelle jeunesse.
Prenez le temps de lire, c'est la source du savoir.
Prenez le temps d'aimer et d'être aimé, c'est la raison de vivre.
Prenez le temps de vous faire des amis, c'est la voie du bonheur.
Prenez le temps de rire, c'est la musique de l'âme.
Prenez le temps de penser, c'est la source de l'action.
Prenez le temps de donner, la vie est trop courte pour être égoïste.
Prenez le temps de travailler, c'est le prix du succès.

~~~~~~

Neem de tijd om te spelen, het is het geheim van de eeuwige jeugd.
Neem de tijd om te lezen, het is de bron van het weten.
Neem de tijd om te beminnen en om bemind te worden, het is de reden om te leven.
Neem de tijd om vrienden te maken, het is de manier om gelukkig te zijn.
Neem de tijd om te lachen, het is muziek voor de geest.
Neem de tijd om te denken, het is de bron van de actie.
Neem de tijd om te geven, het leven is te kort om egoïstisch te zijn.
Neem de tijd om te werken, het is prijs van succes.


Een gedichtje dat ik las op een poster die ze in Vendôme verkochten. Op de poster stond hij in het frans, maar heb hem ook even in het Nederlands vertaald.
Ik vind de derde, vierde en vijfde regel het mooiste
Wat vinden jullie?

Liedje van Juli

oké, het is al geen juli meer, maar dit is wel het liedje van juli!
Het is namelijk een liedje dat ik op vakantie ontdekte en waar ik nu helemaal gek van ben. Het is misschien niet iets voor iedereen omdat het een frans liedje is. Zoals jullie misschien wel weten vind ik frans en super mooie/leuke taal en franse liedjes vind ik al helemaal leuk. Ik was al een tijdje op zoek naar nieuwe franse liedjes en toen liep ik op vakantie in Eloy les mines op een marktje en hoorde ik dit:
Een beetje Caro Emerald, maar dan op zn frans!

http://www.youtube.com/watch?v=dVaZZRo0LN8

Niet alleen het melodietje, maar ook de tekst is goed!
even bij vertalen op google kijken!

Tijd vliegt voorbij

Vorig jaar waren Robin, Roselique, Mirjam en ik in Haarlem.
Het was een soort van mini vakantie, voor de eerste keer zonder ouders:)
We waren veertien en vijftien en hadden, ook al waren het maar twee nachten, de tijd van ons leven. Winkelen, uit eten, Duitsers en voor een aantal dingen de eerste keer.
Volgende week woensdag gaan we met zn 5en (jaa ook met Rianne deze keer!)weer een paar dagen weg.
De mini-vakantie is verlengt met een nacht en vindt dit jaar plaats in Utrecht.
Dinsdag troffen we een paar voorbereidingen voor volgende week en hadden we het ook over vorig jaar. Wat opviel is dat we veranderd zijn. Niet wat uiterlijk betreft, op wat haren die langer zijn en nagellak/make-up na dan. Maar eigenlijk ook niet qua innerlijk. Robin is nog steeds Robin, Roselique nog steeds Roselique, Mirjam nog steeds Mirjam en ik ben ook nog steeds mezelf. Wat het wel is is het feit dat we ouder zijn. zestien en vijftien op dit moment. Je zou zeggen dat een jaar niets scheelt, maar ik heb gemerkt dat dat echt wel zo is. Aan de manier waarop wij terug kijken naar Haarlem en de plannen die we maken voor Utrecht merk ik dat een jaar toch wel verschil maakt.
En dan te bedenken dat we elkaar al vier jaar kennen. Vier jaren gehad hebben waarin we zijn veranderd, en eigenlijk toch ook het zelfde zijn gebleven.
Vier jaar is nog niets dat weet ik. In die afgelopen vier jaar zijn een hoop leuke maar ook vervelende dingen gebeurd. We zijn nog steeds vriendinnen. Ik weet dat er in de toekomst ook nog een heleboel leuke en vervelende dingen zullen gebeuren. Ik hoop dat we dan ook nog steeds vriendinnen zijn.

Ik heb zin in Uuuuuutrecht!

sweet and lovely

Sinds een tijdje volg ik beautyblogs, na aanraden van een vriendin van mij (Mirjam!). Wat me het meest interesseert zijn de reviews over nagellak. En toen dacht ik, dat ga ik ook doen!
Oké, voor de nailart komt er nog wat meer bij kijken. Op Thaleia heb ik heel veel inspiratie opgedaan wat betreft nagels lakken. Dankjewel Tischa! Er zullen dus nog veel meer blogs over nagellak gaan volgen, maar we beginnen voorlopig met deze!

Voor de onderlaag, de roze kleur die je ziet, heb ik Color & Go van essence gebruikt (sweet as candy 05) één laagje geeft een heel licht roze kleurtje, ik heb voor twee laagjes gekozen zodat de roze kleur wat duidelijker wordt. Voor het hartje heb ik nagellak van Rimmel London gebruikt. (323 riviera red). Er zijn 2 manieren waarop je de hartjes kan maken:
Van essence heb je hele handige pennetjes waarmee je figuurtjes op je nagels kan maken. Je kunt ook een cocktailprikker of een satéprikker of tandenstoker gebruiken. Zolang er maar een redelijk puntje aanzit.
Zelf heb ik een cocktailprikker gebruikt. Je doopt het puntje van de prikker in de nagellak en tekent hiermee de vorm van het hartje op je nagel op de gewenste plek. ( Beter met te weinig nagellak dan met teveel!) Vervolgens kleur je het in!
Top coat eroverheen en klaar ben je met je lovely nails!

J'ai rentré

Zondag middag terug gekomen van vakantie. Ik ben 2 en halve week naar frankrijk geweest. Donderdag ochtend vertrokken we om 5 uur. Lekker vroeg:) We zijn tot Vendôme gereden en hebben daar in de buurt 2 nachten overnacht. Leuk chambre d'hôtes, vriendelijke mensen, heerlijk zwembad en Vendôme is een leuk plaatsje. Toen verder naar le Puy de Dôme. Daar hadden we een huisje voor twee weken. Heerlijk die rust en prachtige omgeving, maar na een paar dagen werd het saai. Ooit van de term: the middle of nowhere gehoord? Ik kan je vertellen dat deze term erg letterlijk weergeeft waar wij zaten. De dingen die we gedaan hebben waren erg leuk: kanoën, acro-branche, vulkanen bezoeken, zwemmen, luieren. Het punt was alleen dat wessel en ik niet echt iets zelf konden doen... Volgend jaar gaan we het anders aanpakken:)
Het was wel lekker hoor, 2 weekjes rust, maar ben ook wel weer blij dat ik thuis ben. Het klink misschien raar, maar ik heb nog steeds niet het idee dat het zomervakantie is. Vorig schooljaar ging echt heel raar snel.
Oh, ik vergeet het leukste bijna!
Dit jaar voor het eerst mee geweest op thaleia. Het was echt super leuk en ik heb totaal geen spijt van mijn keuze om dit jaar op thaleia te gaan ipv op zeilkamp.
Volgend jaar ga ik lekker weer mee, naar Ameland:D Het is moeilijk om uit te leggen wát er nou precies zo leuk en geweldig aan thaleia is. Het is pas iets wat je begrijpt als je mee bent geweest, dat snap ik nu;)
Naast thaleia en vakantie heb ik ook een heleboel plannen voor komend jaar. De vraag is of ik ze allemaal uit kan voeren.
Ik ga meedoen (ben eigenlijk al bezig) aan de selectie voor PRE. (ik gloof niet dat ik daar al over geschreven had...) Ik wil ook heel graag een instrument leren spelen. Wat wil nou, ik vond een boek met instructies voor gitaar én bedacht me dat we thuis nog ergens een gitaar hebben...en voilá ik ga de uitdaging aan om mezelf gitaar te leren spelen! Daarnaast zou ik ook nog een vast baantje willen. Beetje veel allemaal...we zien wel!
Ook heb ik een heleboel ideeën voor mn blog! Wat dachten jullie van reviews over nagellak+ nailart, liedje van de maand en wat vaker een gedicht?
Sorry voor deze rommelige blog, maar ik moest het even allemaal kwijt:D

Goodbye

Eigenlijk had ik nog een bericht willen posten over nagellak en over Thaleia. Helaas had ik te weinig tijd. Morgen om 5 uur vertrekken we naar Frankrijk.
4 dagen geleden mn tas nog uitgepakt, vandaag alweer ingepakt.
Ik heb echt zin om even weg te gaan. Heerlijk in het zonnetje met een boek en muziek. Of ronddobberen in het zwembad, laat opblijven, uit eten, niets hoeven. Dat is pas echt vakantie. Ook al heb ik al ruim 2 weken geen school meer, echt vakantie is het toch nog niet helemaal. Je hebt hier thuis afspraken en dingen die je nog moet doen enz. Op vakantie heb je dat niet.

Gister nog even afgesproken met mn lieverds. Na zo'n leuke week met allemaal hele gezellige mensen was ik toch ook wel heel blij om ze weer te zien en bij te kletsen.
De lieverds weten van zichzelf wie het zijn en ik hoop dat ze begrijpen dat, met hoeveel mensen ik het ook gezellig kan hebben, zij echt het belangrijkste voor mij blijven!

Fijne vakantie allemaal
x

Missen

Missen doe ik Thaleia natuurlijk, maar ik wilde ook over iets anders schrijven. Wat nu even heel erg door mijn hoofd rondgaat.

Voor mij is de eerste week van de vakantie, de week waarin Wessel op voetbal kamp gaat, nu definitief gekenmerkd door iets vreselijks.

Morgen, een jaar geleden overleed de beste vriend van mijn vader. Het was niet alleen mijn vaders beste vriend, maar hij en zijn gezin waren ook nog eens heel erg goed bevriend met ons gezin. Ik zie ze inmiddels meer als familie dan als 'gewoon' vrienden. Hij overleed heel plotseling aan een hersenbloeding, toen wessel 1 dag weg was. Plotseling was hij er niet meer en liet een vrouw en twee zonen achter. Ik had al 2 begrafenissen meegemaakt, van mijn overgroot oma en oma, maar dit was de eerste keer dat ik alles echt goed besefte. Morgen is het een jaar geleden dat hij overleed en langzaam voel ik toch wel alle emoties van toen weer naar boven komen. Al is een jaar best lang, het is nog steeds raar dat Guus er niet meer is.
Wat me dit extra goed deed beseffen is wat mijn moeder mij vertelde in de auto terug naar huis, toen ik van thaleia was gekomen. De vader van de beste vriend van mijn broertje was die zondag overleden. Wessel was 1 dag op kamp. Plotseling aan een hartstilstand. Hij laat een vrouw en twee zonen achter. Nou ken ik Harry niet goed, maar het voelde zo herkenbaar. Ik kreeg toch tranen in mijn ogen.

Vorig jaar, een paar dagen na de begrafenis van Guus, maakte ik een gedichtje. Dat gedichtje wil ik nu graag met jullie delen.


Lieve Guus,

Nu pas weten we hoeveel je voor ons betekende,
nu pas weten we hoe belangrijk je voor ons was.
Maar nu pas is te laat om je dat te laten weten,
omdat je er nu al niet meer bent.

softbal

Het is een sport waar je niet zomaar opkomt, en ook geen sport waar je zomaar van af gaat. Softbal. Inmiddels is dit al mijn achtste seizoen. We hadden het er vandaag over en het is toch wel bizar dat ik al softbal sinds ik in groep 5 zit.
Het was eigenlijk normaler geweest als ik de handbalwereld was ingerold, aangezien mijn oma,opa en moeder de helft van hun leven hebben gehandbald. Maar nee, via via kwam ik op Storks terecht. We waren een team met 4 meisjes, meteen ook de oudsten en een heleboel jongetjes. Jongetjes die bloemetjes plukten, in hun broek plasten en vliegtuigen veel interessanter vonden dan de bal. We hebben dat seizoen 1 keer gelijk gespeeld met 30-30 verder was het vooral gezellig. Het jaar daarna gingen we ineens honkbal spelen, met hard gooiende pitchers die je ook konden raken. Wij als de enige vier meisjes hebben daar een beetje een trauma aan over gehouden. Ook werd voor ons het begrip 'tikken' bekend. Wat dus helaas niet betekende dat je de loper achterna moest rennen met een bal in je handen. Het seizoen daarna een heel meisjes team en gewoon om te softballen. Een team met een hoop oudere meisjes, gezellige en minder gezellige. Voor de eerste keer op de pitcherplaat gestaan, het begin van een heleboel meer keren op die pitcherplaat. Het was altijd heel gezellig, winnen deden we alleen nooit:) Dat vonden we niet erg, het ging om de gezelligheid. De zelfde trainster bleef, het zelfde team ook zo ongeveer en de sfeer en de hoeveelheid wedstrijden die we wonnen ook. in het vierde of vijfde jaar gingen er wat meiden weg en hadden we net genoeg, of net niet genoeg om te spelen. We hebben vaak genoeg met 8 mensen in het veld gestaan, terwijl het toch handiger is als je met zn 9enen in het veld staat:) Eigenlijk lijken het 3de, 4de, 5de en 6de jaar best wel op elkaar. Dezelfde trainster en ook wel ongeveer de zelfde mensen. Er kwamen mensen bij om het team te versterken en het zesde jaar hebben we toch redelijk wat gewonnen en zijn we eens een keer geen laatste geworden.
Toen werd het even allemaal niet zo leuk meer. Het team werd uit elkaar getrokken omdat er wat mensen te oud waren voor het team. En tja, toen waren er mensen die graag bij hun vriendinnen wilde blijven en toen zat ik daar tussen de kneuzen, met een trainster die zelf geen bal kon gooien of slaan. Alleen maar omdat ik nog te jong was voor het andere team, en ze zonder bij geen aspiranten meer hadden.
Ik heb een seizoen lang training staan geven en me vaak zitten ergeren aan bepaalde mensen. Waarom ben je er toen niet mee gestopt zal je je waarschijnlijk afvragen. Tja, het was ook nog steeds gezellig en softbal zelf ook nog steeds leuk. Dus zo'n jaartje tussendoor moest wel kunnen.
Na de winterstop waren daar ineens ambitieuze plannen. Een junioren team dat eerste klasse zou gaan spelen met een trainster die in het Nerderlands team had gesoftbald. Hoge verwachtingen voor een team dat vooral softbalde voor het softballen en de gezelligheid. Tenminste dat dacht ik. Met de komst en het weggaan van een aantal speelsters is dit team toch best een ander team geworden. Na vorig jaar toch best wel even wennen dat iedereen zo op het winnen geconcentreerd is. Hard trainen en presteren, kritiek. Moeilijk om daar nog een gaatje gezelligheid tussen te vinden.
Ach, het is leuk om echte softbalwedstrijden te spelen. En na trainingen heb je echt het gevoel dat je wat hebt gedaan. Ik ben gewoon gehecht geraakt aan die knuppel, bal en mijn handschoen. Die heb ik nog nooit losgelaten, ook niet als het even tegen zat. Ik zal ze ook niet zo snel loslaten, zelfs niet als het even wat minder is.
Het is een leuke sport, en als iedereen nou wat minder op elkaar zou zeuren (tja dat heb je met 13 verschillende meisjes)is het ook nog eens de alleraller gezelligste sport ooit!

En hoe het nou met die vier meisjes zit, die dat eerste jaar tussen de kleine jongetjes begonnen? We hebben veel meiden zien komen en gaan, maar wij vieren die tussen de bloem plukkende jongetjes begonnen, zitten nu in een team dat voor de eerste plek vecht. Nog steeds met zn vieren dus!

Vrijheid, blijheid

Het is vakantie. Na er zo lang op gewacht te hebben is het er ineens. Patsboem. Niet meer ' het bijna met een vinger kunnen aan raken' maar het nu met open armen kunnen omhelzen.
Het is een raar gevoel kan ik vertellen. Er klopt gewoon iets niet. Het voelt ineens zo plotseling. Hup, het jaar is voorbij. Klas vier hebben we ook eventjes gedaan. Het ging zo snel! Ik kan me al nauwelijks meer voorstellen dat ik een heleboel mensen die ik nu ken, vorig jaar rond deze tijd niet echt kende. Dat ik volgend jaar naar de 5de ga en dat ik nu gewoon 2 maanden niets meer hoef te doen!
Heerlijk! Beetje naar het strand, bij mijn opa en oma in de tuin zitten, lezen, afspreken en natuurlijk op thaleia en naar frankrijk!
Dinsdag na de laatste toets, voelde het toch wel een beetje vreemd. We hebben het begin van de vakantie gevierd met bagels en jilzz bij de B&B en op het strand. Toch had ik en ik geloof ik niet alleen steeds het gevoel van ik moet nog huiswerk maken of iets anders doen, maar wat? En dan kwam het heerlijke gevoel: er is niets wat gedaan moet worden. We kunnen hier de hele middag in de zon blijven liggen en lol hebben. Een fijn gevoel.
Woensdag lekker uitgeslapen, iets wat ik naar mijn idee al in geen jaren (;)) meer gedaan had. Toen naar de stad geweest om te kijken voor een nieuwe mp3. Mn vorige is helaas overleden, door mijn eigen stomme schuld. Had hem namelijk in mijn jaszak laten zitten toen mn jas gewassen werd. Dus toen is hij verdronken:( Ach, wel een goed excuus voor een nieuwe;) Het wordt de samsung yp-p3!
Daarna gewoon lekker thuis rondgehangen en opgepast.
Donderdag naar het strand geweest met Robin. (de rest van mijn lieverds zaten op een zeilboot in fryslân) Nu weet ik waarom het steeds zulk slecht weer was! Nu is het vakantie, en nu is het mooi weer en dat geeft echt een dubbel-vakantiegevoel!
Gezwommen, in de zon gelegen en een poging gedaan om bruin te worden. Toen een uurtje trainen en voetbal gekeken op storks.
Vandaag cijfers opgehaald:O Het harde werken is toch weer beloont:)
Verder een beetje thuis en bij mn opa en oma rondgehangen. Vanavond op het strand eten met Celien en Esther:) gezelliggezelliggezellig.
Ook nog met maxime, anouk en rosanne afspreken en vast nog wel een keer naar het stand.

Ik<3Vakantie

Makeover

Wiehoee, mijn blog heeft een makeover gekregen. Dankzij de geweldige nieuwe optie.
En niet alleen mijn blog ziet er fris uit, het geeft ook mij de energie om lekker veel te schrijven. Het is helemaal waar wat mijn mede-blogster mij vertelde!
Daarbij is het natuurlijk ook gewoon een goede(?) afleiding tijdens het leren.
NOG 3, nog 3...
Normaal was ik toch altijd wel streng voor mezelf als het om leren gaat, het begint alleen steeds minder te worden. Mn moeder: moet je niet gaan leren? Ik: ach ik heb nog een hele middag. Ik had met mezelf afgesproken om maar om 11 uur te beginnen... En juist ja het is inmiddels al 11.17. Als ik zo doorga ga ik latijn echt verkfnisgndfjg, heb de helft nog niet gedaan namelijk.
Natuurkunde ging goed, scheikunde ging vreselijk, Nederlands was vreemd, bio was moeilijk, wiskunde voor de verandering eens makkelijk en Frans en Duits gingen ook goed. Dus op zich valt het niet tegen.
Nu alleen nog even slagen voor DELF en toegelaten worden tot PRE, en het kan niet meer stuk;)

mmm, nu dan toch echt maar aan lllll..maatschappijleer beginnen:)

Het einde in zicht

Nog 2 dagen, nog 4 toetsen, dan heb ik vakantie.
Het voelt echt zoals ik het in een ander bericht al beschreef. Je werkt een hele stapel boeken af en langzamerhand zie je die vakantie verschijnen. Dan zo twee dagen van te voren kan je hem dan met 1 vinger bijna aanraken.
En dan is het eindelijk zover, de vakantie, die natuurlijk ook altijd weer veel te snel voorbij gaat;)

Gister naar Enkhuizen geweest, naar de nicht van mijn vader. Dat is dus mijn achternicht en de kinderen daarvan zijn mijn achter-achter neefjes. Nouja neven, ze zijn in de 20.
Het is best vreemd, tot drie jaar geleden had ik ze nog nooit gezien. (Ik heb sowieso veel familie aan mijn vaders kant die ik nog nooit gezien heb.) Maar het was heel gezellig. En het lijkt dan toch altijd of je die mensen goed kent, omdat je zo veel en gezellig met ze praat/lacht. dat had ik ook met een andere achternicht van mijn vader. het leek net alsof wij haar elke week zagen, zo makkelijk gingen we met elkaar om. Mmm misschien is het daar ook wel familie voor dan:)

Over 10 minuutjes zit ik op de fiets, op weg naar Mila, het aller schattigste meisje van 1 dat ik ooit gezien heb. Ik ga lekker oppassen:)

succes allemaal met de laatste toetsen!

achterlopen

Jeetje, ik schrik er wel een beetje van,
heb ik dan al zo lang geen blogs meer gelezen?
Ik geloof dat de toetsweek mij echt van al het andere verstoken heeft.
Het is een ramp.
Zelfs de 2 nieuwe blogs van Maaike had ik nog niet gelezen, 5 nieuwe blogs van Rosa en ik zag dat ik ook van andere mensen al meerdere blogs gemist had.
Hoe kan dat? Normaal kijk ik elke dag wel even, en denk ik vaak hè, weer niemand met een nieuwe blog...
raarvreemdgek.
Maar nu ga ik slapen, morgen haal ik de rest wel in.
Mijn ogen vallen letterlijk dicht.

Nog 3 dagen leren, nog 2 dagen toetsen, nog 4 toetsen te gaan.

Mensen, we kunnen het!

le soleil et plus

Zoals iedereen inmiddels wel zal weten, vorige week zat ik in Rennes. Van zondag tot zaterdagochtend.Ik had me voorgenomen om een week lang niet aan school te denken. Me niet bezig te houden met PRE, ANW, boekverslag en toetsen. Een week alleen maar lol en leuk. Dat is prima gelukt. Het was heerlijk weer, er waren allemaal gezellige mensen, veel gelachen, leuke dingen gedaan, frans gesproken. Het voelde als vakantie.
Alleen, toen kwam ik zaterdagavond mijn kamer binnen. En daarmee begon alles.
Het zien van mn schoolboeken was niet leuk en het op school zitten ook niet. Daarbij ook nog eens heel slecht weer en de dagelijkse gewone dingen. Alle stomme dingen kwamen 3x zo hard op me af. Nog minder dan 2 weken, dan ben ik klaar, dat weet ik wel. Maar ik vorige week gewoon niet uit mn hoofd zetten.
Ik wil gewoon terug, met iedereen, het mooie weer, en de gezelligheid.

Rennes

Zondag, in de bus naar Rennes:
Pieter, Lucas, Rosa: verschillende liedjes op de gitaren
zondag, dans salle de ville:
something à la mode: Gstring en the bloody beetroots: Whoop whoop
dinsdag, aan het ontbijt
Taio Cruz, break your heart
Woensdag, in de bus naar Saint Malo:
Versie van Tom en PV: Lady Melodie
Woensdag, in Saint Malo:
Train: Hey soul sister. (nu gezongen door Laura en mij)
donderdag, in de bus naar school
Anouk, R.U. kidding me
Donderdag, bij de rivier:
Gezongen door Laura en mij: Leonardo
Vrijdag, fête du lycée:
Door Pieter, Lucas, Thijs, Evelien en achtergrond zangeressen: Let it be en Het is een nacht.
Zaterdag, in de bus terug naar huis:
Stromae: Alors on danse en door de helft van de bus gezongen: Het is een nacht.

Geen zin om een heel verhaal te schrijven, dus zo dan maar. Liedjes die me doen herinneren aan de plekken waar ik geweest ben, de dingen die ik heb gedaan, heb gezien.

Het was een week om nooit te vergeten, ik zou zo weer terug gaan.

What makes me happy

Vrijdagavond met de liefste naar de stad, praten, dansen, lol hebben.
Zaterdag 2 uur in de file. vervelend zou je denken... niet als je echt stilstaat en de kans hebt om over de snelweg te wandelen en filevrienden te maken. In Gouda in het zonnetje met een paar van de belangrijkste mensen in mijn leven. De lucht van bbq, de zon, grapjes, een film en 's avonds in de auto terug.
In de tuin zitten bij mijn opa en oma, een ijsje eten. Met mn vader koken. Smoothie maken, opdrinken en genieten van de zon op het balkon. Nu oppassen bij de liefste kleintjes die ik ken. Morgen skaten en praten met een van mijn liefste en film kijken met nog veel meer lieverds.

Soms heb ik van die dagen dat ik me vreselijk kut voelt, alles tegen zit en niets is leuk. Maar soms zijn er gelukkig ook van die dagen die een glimlach op mijn gezicht toveren. Een glimlach die niet meer weg te krijgen is. Dagen waarop ik me oprecht heel erg gelukkig voelt. Het zijn soms maar kleine dingen die het 'm doen. Mooi weer, lieve/leuke mensen om je heen.

Dat zijn dingen die me blij maken, heel erg blij.

Terug in Holland

Bij deze kan ik jullie vanuit Nederland meedelen dat alle accenten nu keurig op de franse woorden uit mijn vorige berichten staan. Onze computer doet dat namelijk wel gewoon:) Wie de foto's graag wil zien, moet dat even aan mij vragen.

Morgen begint het gewone leven weer;)

visité jardin du luxembourg, balladé à travers quatrier latin, vu versailles

Bonsoir,

Mijn laatste dag hier:( voordat ik daar over ga vertellen, eerst even over gisteren.
Mon père is markten gaan bezoeken, ma mère, mon frère et moi zijn avec le metro naar Quatier latin gegaan. We hebben gewandeld door kleine straatjes met leuke winkeltjes. Toen encore het aller lekkerste ijs van de wereld gekocht. Crème carmel et fruit de la passion, deze keer. In het prachtige Jardin du luxenbourg van ons ijsje genoten en toen verder gelopen. De wind was een beetje koud, maar gelukkig scheen het zonnetje:)
Nog een rondje door wat winkelstraatjes en toen over de pont neuf (niet de negende brug, maar de nieuwe brug) naar rue de rivoli, waar we nog meer winkels hebben bezocht. Toen uitgeput terug met lijn 12, en met pijn in onze voetjes Montmartre doorgelopen voor boodschappen. Ze hebben hier geen AH's of andere supermarkten die er op lijken. Er zitten zo ongeveer 5 supermarkten in een straat, de grootste is misschien 5 bij 10 meter, maar allemaal zijn ze helemaal volgebouwd zodat je er bijna niet meer kunt lopen. En alles is belachelijk duur, maar dat zijn Frankrijk en de Hollandse zuinigheid die hier botsen;)
Na het eten lekker in het appartement gebleven.
Pas vandaag kwam ik erachter dat het gister dodenherdenking was. Vreemd dat je, als je in een ander land bent, waar zoiets niet bestaat, het volkomen aan je voorbij gaan. Voor ons dus geen minuut stilte gister, maar een hoop Parijse herrie om ons heen.

In plaats van een valse saxofoon, deze keer wat Afrikaans getrommel. Ik moet eerlijk zijn, ik hoorde het eigenlijk al niet meer. Voor mensen die veel (nacht)rust nodig hebben raad ik Montmartre niet aan. Er is hier altijd wel muziek/lawaai/of een heleboel mensen!

Aujour'hui ontbeten met vers brood en croissantjes van de bakker. Toen met de RER (een mega metro;)) naar Versailles gegaan. Het is maar goed dat we met zn alle niet in chateau versailles wilden. Er waren duizende mensen, als het er niet meer waren. Er zit toch echt ergens een draadje los als je eerst een uur in de rij gaat staan voor een kaartje en dan nog eens 3 uur (als het niet meer was) in de rij om naar binnen te komen. Of zeg ik nu iets raars? Wel hebben we de tuinen bezocht. Wow wat enorm groot en best gaaf om een keer gezien te hebben. Net zo als de buitenkant van het paleis. (de achterkant is mooier dan de voorkant) Toen nog even door het plaatsje versaille gelopen. Niet heel erg boeiend.

Terug in montmartre nog een keer een rondje gelopen voor benodigde spullen. Onze laatste avondmaal hier gehad en met Wessel voor de laatste keer naar place du tertre geweest, een crèpe au sucre gegeten.

En morgen is het over. Om tien uur moeten we hier uit het appartement. Met de RER B naar st. denis. Hopen dat de auto er nog staat.

In Parijs, is het moeilijk op je gewicht te letten. Ze verkopen er te lekkere taartjes, ijsjes en crèpes.
In Parijs, verkopen de op 1 mei lelietjes van dalen, omdat het de dag van de arbeid is.
In Parijs, is het nooit stil, er is altijd wel iets te beleven.
Parijs is vermoeiend, omdat er zoveel te doen is, en alles zo snel gaat.
Op Parijs raak je nooit uitgekeken, omdat er altijd nog wel iets te ontdekken valt.
Parijs is de mooiste stad, de allermooiste, omdat het sfeer heeft.
Naar Parijs wil ik zeker terugkeren, deze zes dagen gingen veel te snel voorbij.


j'ai oublié mon coeur a Paris.

J'ai fait bocu

Hallo!

Denk nu niet dat ik helemaal geen Frans meer kan. Bocu is een afkorting van beaucoup en zeer berucht onder zwervers!
Sorry, gister helaas geen blog omdat ik geen zin en geen tijd had. Nu dus een heleboel bocu te vertellen.
Eergisteravond samen met mon frère een groot rondje Montmartre gedaan. Eerst op de trappen van de sacre coeur, toen rondje place du tertre en bien sur een crèpe gekocht:) Daarna nog een heel stuk doorgelopen en bijna heel montmartre gezien. Met pijnlijke voetjes mn bed ingedoken. (en ja hoor..weer onder het genot van de valse saxo)

's ochtends vroeg weer wakker. Het is helaas echt waar wat ze zeggen/zingen: cinq heures; Paris se reveille.
Toen iets gedaan wat mn vader graag wilde... Nous avons visité des égoutes. Ja, de riolen, ja. Het was op zich wel gaaf om te zien hoe groot die dingen zijn. Maar verder was het toch echt gewoon stank:(
Daarna stukje Champs elysee gelopen en gescholen onder de kastanjebomen voor een hele erge regenbui. Gelukkig was die snel weg een hebben we de rest van de dag in de stralende zon gelopen. Les Tuilleries, (heel mooi), stukje Rue de rivoli, Place verdôme en Boulevard de la madeleine. Jammer dat het zondag was... alle winkels waren dicht. 's avonds naar een restaurant geweest en heerlijk gegeten.

Vanmorgen alweer om 6 uur wakker, van het franse licht dat onder de gordijnen door kwam. Geen lekker weer vandaag, maar goed weer om te shoppen! Tijd om de schade van gisteren in te halen. Allez, op naar les grands magasins! Ontdekt dat je toch maar echt beter zonder vader een broertje kan gaan shoppen en dat grands magasins toch niet zo handig zijn (ze zijn een beetje trop grand) Eerst in lafayette rondgedwaald, maar met twee mannen achter je aan kan je niet gewoon even rustig kijken naar allemaal mooie dure dingen die je toch niet kan kopen;) Toen maar wat gaan eten. Verder gewinkeld zonder vader, en door au printemps gelopen. Daar heb ik de alleraller gaafste schoenen ooit gekocht<3 je suis très heureuse!!!
Met versleten voetjes terug naar Montmartre. Heel Montmartre doorgelopen opzoek naar een Boucherie die open was en naar parika's (die ze hier nergens hebben) Toen met nog meer versleten en zelfs bijna zonder voeten terug naar notre appartement.

Vanavond ergens pasta eten...

au revoir!

fait une toure du Marais, dit non merci centaine fois

Bonjour tout le monde,

Gisteravond nog een klein rondje Montmartre gedaan. Place du tertre, Sacre coeur. Het was druk. Nu het mooier weer is zijn alle terrassen open, zien de trappen zwart van de mensen en struikel je over de muzikanten en de kunstenaars. Het geeft sfeer, zeker weten, maar om om 12 uur nog wakker te liggen omdat iemand een poging doet tot saxofoon spelen. Ach...:P

Vanmorgen vroeg wakker, Frans ontbijt gehad en op pad gegaan. bon,bon.
Met een van de beste uitvindingen, le metro, richting les Halles gegaan
Een groot rondje gelopen: Les halles, parc st-Eustache, Centre Pompidou, le Marais, Place de la Bastille, Place des Vosges et encore plus de belles choses.

In mijn gebrekkige Frans het lekkerste ijsje de la monde gekocht, en gevraagd of het mogelijk was om 2 smaken te kiezen bij een klein hoorntje. En dat meisje begreep me zomaar;) Als je ooit in Parijs komt: sla Amorino niet over! Ik verzeker je, het lekkerste ijs dat je ooit geproefd hebt!

Ondertussen ook nog iets typisch parijs/frans ontdekt. Op 1 mei, de dag van de arbeid verkoopt en koopt iedereen hier rozen en lelietjes van dalen. Om de vijf meter stond er op de stoep iemand met bosjes. Allez y, allez y, allez y. Je wil niet weten hoe vaak ik dat vandaag gehoord hebt. En ook ontelbaren keren heb ik non merci, non merci, non merci gezegd.

In de metro kom je ook altijd de meest grappige dingen tegen. Eerst een vrouw die een soort van opera begon te zingen, toen een dronken man die niet te verstaan was en om geld vroeg zodat hij een restaurantje kon beginnen. (jaja wel geld voor drank, maar niet daarvoor...) En daarna een man met een hele geluid installatie die begon te zingen. Vreselijk vind ik de mensen die niets doen en alleen maar een beetje zitten de bedelen, daarentegen de mensen die hun best doen en bijvoorbeeld een muziek instrument bespelen of zingen zijn wel de moeite waard om wat aan te geven!

Maintenant zit ik lekker in ons appartement, terwijl de trappen van de Sacre coeur weer zwart zien van de mensen, ik ergens accordeon en gitaar hoor en heel Parijs kan overzien. J'aime Paris

x

arrivée, fait du shopping et mangé avec une vue sur Paris.

Lieve allemaal,

De komende dagen een soort van dagboek hier op mijn blog. Ik ben in Parijs en heb een computer tot mijn beschikking en ik dacht... laat ik voor de geïnteresseerde de dingen die ik doe hier maar eens opschrijven. (en natuurlijk omdat ik het zelf ook leuk vind om te doen;) )

Ik wilde er eigenlijk ook foto's bij doen, maar omdat deze computer een mac is doet hij stom en kan ik geen foto's uploaden. En voor de mensen die al bijna een hartstilstand hadden gekregen omdat er een heleboel accenten missen om de franse woorden: Deze computer doet ook daar niet aan, sorry.

Vanmorgen om half 8 vertrokken met de auto. De reis ging vite en we waren al snel in st. Denis waar we de auto hebben geparkeerd. Toen opzoek naar de RER, een soort mix van tram/trein. Het is wel even wennen om je tussen Fransen te begeven, rondom en in Parijs. Iedereen heeft zo'n haast en je raakt er zelf ook gestrest van. Sta je rustig op de roltrap, floep floep 2 mensen die langs je heen schieten. En ik snap het niet, want alle metro's gaan hier om de 2 minuten. Dus mis je de ene dan hoef je haast niet de wachten op de volgende. Die mensen zouden gek worden in Nederland...dan moet je soms wel 8 minuten wachten op je tram:0!

Na in twee verschrikkelijk warme en volle metro's te hebben gezeten, dan eindelijk de Parijse lucht kunnen ruiken. Het voelt bijna niet als weggeweest. De Eifeltoren staat hier nog, het is heerlijk weer (niet te warm, niet te koud maar met een zonnetje) en het uitzicht hier is mooier dan mooi. Rondje Montmartre gedaan. De leukste winkeltjes en lekkerste taartjes bij de bakker gezien. Een paar van zulke heerlijke taartjes gekocht, een baguette et une quiche. Misschien dat eten straks, of uit eten hier in de buurt. Morgen lekker shoppen<3

Il ne peut pas être mieux....

gros bisous

Lente

Ik vrees dat dit een lange blog wordt. Vervelend voor jullie, maar ik heb een heleboel om te schrijven. Ik zag namelijk dat mijn laatste bericht van 21 maart is en dan te bedenken dat het over 3 dagen 21 april is...

De toneelvoorstellingen waren zo geweldig. Van mij hadden het er nog wel een paar meer mogen zijn. Het was zo gezellig. Het is zo niet uit te leggen, hoe het voelt, zo met z'n alle iets doen. Alle verschillen tussen 6de en 2de klasser, jongen, meisje, hoofdrol, figurant vallen weg. Het is een groep en iedereen doet gezellig met elkaar. Aaah zo kan ik nog wel eeuwen doorgaan, maar de mensen die mee hebben gedaan zullen wel weten wat ik bedoel!

Na de toneelweek geen tijd om uit te rusten. Zaterdag avond om 2 uur in bed... zondag weer op school om op te ruimen en 's avonds nog een keer naar school om de fransen op te halen. Wat een week was dat... Ik kan het best bijzonder noemen denk ik. Het was gezellig en het was jammer dat ze weer moesten gaan. Maar eigenlijk was ik ook al wel snel weer blij dat ik gewoon mijn huis voor mijzelf had. Malorie was heel aardig en gezellig. Ik geloof dat ik de hele week wel 5x per dag hoorde dat ik zoooo veel geluk met haar had. Ik ging me toen alleen wel afvragen of zij dat dan ook wel met mij had. Het is gezellig om een week een ander meisje in huis te hebben, maar ook wel vermoeiend. Een week leuk en gezellig blijven doen kost energie en dat kost het ook wanneer je de hele tijd rekening met zo iemand moet houden. Wil je met je vriendinnen mee of naar huis/wil je hier eten of daar eten/vind je het goed als.../vind je het ok dat/wat wil jij.
Ach, zo heb ik ook weer wat mensen beter leren kennen en ben ik toch zeker wat ervaringen rijker. Ik kijk er wel heel erg naar uit om naar Rennes te gaan!

En nu vergeet ik al bijna mijn verjaardag! Dinsdag in de week van de uitwisseling ben ik 16 geworden. Het was bijzonder om mijn verjaardag, mijn 16de verjaardag zo te vieren. Er is wel 4 keer voor me gezongen, een heleboel mensen hebben mij gefeliciteerd en ik denk dat maar weinig mensen kunnen zeggen dat ze door ri gefeliciteerd zijn. haha.

En toen kwam de toetsweek. Na de uitwisseling krap een weekje om te leren, maar ik geloof dat het toch nog wel ok is gegaan. Het was een hoop stres hebben, hard werken en doorzetten. Eigenlijk zoals altijd. Al was ik er deze keer toch niet voor 100% met mn hoofd bij.
Mijn eerste cijfer heb ik terug, en ik ben heeeel erg blij. Maar ja, nu de rest nog...
Toen ik de stapel boeken had doorgespit en ik alles tot op de laatste bladzijde had opgenomen en op de toets op had geschreven....hadden we geen vakantie.
Het voelt niet fijn, heel onrustig om nu nog op school te zitten. Het klopt gewoon niet en ik hoop dat het niet meer voorkomt.

Intussen zit de bloesem alweer volop aan de bomen. Ook zijn de eerste blaadjes hier en daar al te zien. Heerlijk, het zonnetje schijnt en alles en iedereen is vrolijk, gezellig en mooi. Na zo'n koude winter is extra fijn. Van mij mag het voorlopig wel zo blijven. Misschien nog iets warmer. Lekker het dagen op het strand... Het vooruitzicht naar al die leuke dingen die nog komen gaan, heerlijk. Vrijdag hebben mijn liefsten een verjaardags verrassing voor mij. In de meivakantie naar Parijs!
Mirjam haar verjaardag. Thaleia. Zomervakantie: Frankrijk en naar Utrecht met zn 5en!
Jaaaaaaaa<3

Toneel

Een paar maanden geleden wist alleen nog dat er een toneelstuk zou komen.
Ik wist nog niet wat ik daarin zou betekenen. Of ik een rol zou hebben, of ik iets zou zeggen.
Ik wist ook nog niet waar het stuk precies over ging, wat het thema en de achterliggende gedachtes waren. Welke mensen mee zouden doen, wist ik niet. En ook niet of ik nieuwe mensen zou leren kennen. Ik had geen idee hoe de repetities zouden zijn en hoe het uiteindelijk zou worden.

Nu weet ik het wel.

Komende week zijn de voorstellingen.
Ik heb inmiddels heel veel nieuwe, aardige mensen leren kennen. De sfeer die er hangt is geweldig.
Ik weet mijn rol, mijn tekst en ik weet wat het thema en de achterliggende gedachtes zijn. Ik heb inmiddels ook ontdekt dat repetities bestaan uit goed opletten en veel wachten. Maar ook dat ze altijd heel gezellig zijn. Ook weet ik nu hoe het er allemaal uitgaat zien en hoe het gaat worden.

Wil je dat ook weten hoe het eruit komt te zien?
Kom kijken op 24,25,26 of 27 maart. 20.15 op school. De kaartjes zijn 5,-
Ook al is de naam Dostojevski niet uit te spreken, het toneelstuk is echt de moeite waard om te komen kijken!

Eindelijk contact

12.45, studieruimte, ik open mijn mail. Om eindelijk mevrouw pfeiffer een mailtje terug te sturen. Sorry, ik kan niet meedoen met de interscholaire, en ook niet mee de 31ste, dan heb ik uitwisseling. Maar, op het moment dat ik heb ingelogd en mijn inbox bekijk, zie ik een mailtje. Een mailtje gestuurd door Malorie, met als onderwerp penfriend. Dan dringt het tot me door en grijp ik Roselique, die naast me zit, bij haar arm. Ik heb een mailtje...een mailtje van mijn franse uitwisselings student. Ik gil het uit, zonder enige, schaamte door de hele studieruimte. Mirjam en Rianne moeten het natuurlijk ook weten. Ondertussen lezen we met zn vieren het mailtje. Het dringt maar half tot me door, ik ben te blij.
De afgelopen week was ik nogal bezorgd. Bang dat ik niets zou horen, alle andere mensen hadden al contact, en ik nog niet. Al die leuke verhalen... Gister hield ik het echt niet meer, toen ik Hymne hoorde vertellen. Vandaar dat ik zo overdreven vrolijk ben sinds ik het mailtje in mijn inbox vond. Geen zorgen meer, gezellig mailen en ze lijkt me best aardig.


Yeee.. ik ben zo blij

mijn bijdrage 2

"I close my eyes and dream about a sunny holiday"

Misschien nog wel een beter zomerliedje.
ook van Caro Emerald.

http://www.youtube.com/watch?v=8mHO4kk_60g

mijn bijdrage

Hier mijn bijdrage aan: IK WIL ZOMER
of in ieder geval mooi weer. Jullie hebben het liedje vast wel gehoord en misschien vinden jullie het vreselijk, maar ik word er vrolijk van:

http://www.youtube.com/watch?v=74LXx0wSqMI

gedicht

Het moest er toch weer eens van komen.




regen tikt tegen de ramen
druppels glijden als tranen over het glas
de hemel huilt en ik huil mee
tranen stromen als druppels over mijn wangen
en tikken zachtjes op de grond

vrijheid

Ik bedacht me laatst...
Nog 2,5 jaar en dan hoop ik te mogen gaan studeren. Nouja op dat studeren zelf hoop ik natuurlijk niet zo, het gaat me vooral om de wereld daaromheen.
Of dit nou in Utrecht,Leiden of misschien wel heel ergens anders is, dat maakt niet uit.
Wat lijkt het me heerlijk om je eigen leven te kunnen leiden. Van die kleine dingen die je zelf mag bepalen...
Zelf boodschappen doen, zelf weten wat je eet, zelf koken. Kijken op tv wat je wilt, wanneer je wilt. Geen toestemming meer als je ergens naartoe wilt, of mensen wilt uitnodigen. Zelf op vakantie gaan, waarheen en met wie je wilt. Niet 'thuis' hoeven zijn als je daar geen zin in hebt, alleen zijn als je dat wilt of juist met zo veel mogelijk mensen om je heen.

Nu zullen jullie wel denken, je maakt het mooier dan het is. En dat is misschien ook wel zo. Natuurlijk moet je ook zelf je rekeningen betalen, lastige dingen met verzekeringen, echt op je geld letten. Dingen doen, ook al heb je er geen zin in, ze worden namelijk niet meer voor je gedaan. Tuurlijk ben ik ergens ook wel een beetje bang om het allemaal alleen te moeten doen...

Maar daartussen voel ik toch die vrijheid. Die vrijheid in de kleine dingen...
En het is die vrijheid die het m doet!

Rennes

Geloof het of niet, maar wat jullie zien op het bovenstaande plaatje zal in juni voor een weekje mijn 'thuis' zijn. In dit stadje, Rennes genaamd, staat de school met wie we gaan uitwisselen.

Twee weken geleden kregen we bij frans een fromulier, met de meest bizarre vragen. Want zeg nou zelf, wat zou jij antwoorden op de vraag: Hoe denk je je te gaan gedragen als je bij je gastfamilie bent? Nu alle formulieren in PERFECT frans en met de PERFECTE antwoorden zijn ingeleverd, worden ze opgestuurd naar de school in Rennes. De leraren daar gaan, aan de hand van de antwoorden de 'perfecte match' maken van leerlingen. (dat is wel een heleboel keer perfect in 2 zinnen;)
Dan is het voor iedereen te hopen dat het een gezellig iemand is, iemand met wie je het een beetje kunt vinden.
En dan.... is het in maart eindelijk zover. Zij komen eerst hierheen. Ik heb er super veel zin in, en ik hoop echt dat ik een meisje krijg met wie ik goed kan opschieten en waarmee ik het heel gezellig kan hebben. Natuurlijk gaat het nog wel erg lastig worden om je volledig in het frans uit te drukken...waar ik toch wel een beetje bang voor ben. Maar ach, dat komt wel goed! Zij komen hier eigenlijk heen om engels te leren, maar dat is veel minder leuk dan frans. (oké...verklaar me maar voor ge;-)) Het is wel zo dat ze hier echt een hele week zijn... Niet een paar dagen, maar gewoon 7 nachten. Ik denk dat het wel even wennen zal zijn om 7 dagen lang met zn vijven in huis te zijn. Om nog iemand te hebben die 's ochtends moet douchen, ontbijten en 's avonds moet avond eten en ook nog ergens moet gaan slapen. Ik denk wel dat het snel went, maar het idee is gewoon vreemd. Oh, en ik hoop dat ze kan fietsen! Wat namelijk helemaal niet vanzelfsprekend is.
Maar... na deze week ik het nog niet over! Het wordt alleen nog maar leuker! (Tenminste dat hoop ik, misschien denk ik na die ene week NEEEE nooit meer!)
Wij gaan ook nog een HELE week daarheen. Nu zullen sommige van jullie, na het zien van de foto wel denken: gatver zo'n suf oud stadje? Ik vind het wel gaaf, het heeft karakter om het zo maar even te noemen;) En naast frans praten/leren gaan we natuurlijk een heleboel leuke dingen doen! Jaaa... het wordt dus echt voor een weekje even mijn 'thuis'!

ouwe lullen muziek

Het is alweer een tijdje geleden dat de top 2000 begon. En zelf alweer een tijd geleden dat hij is afgelopen. Ieder jaar van kerst tot oud en nieuw, de top 2000, radio 2
Voorgaande jaren vond ik het eigenlijk maar niets. Ouwe lullen muziek, waar mn ouders naar luisterde.
Maar dit jaar ontdekte ik in het AD een hele lange lijst. Een lijst met 2000 nummers. Nummers uit de top 2000. Ik begon te lezen en ontdekte dat er naast de 'ouwe lullen muziek' Ook een heleboel nieuwe, moderne, nummers in stonden. En ik ontdekte ook dat er tussen de 'oudere' nummers eigenlijk ook wel een paar leuke zaten.
Heel grappig om te zien dat Anouk tussen the Beatles en Julien Clerc staat. De top 2000 is de perfecte mix, van wel drie generaties muziek.
Ik heb het nummer op plaats 2000 gehoord en natuurlijk nummer 1: Bohemian rhapsody van Queen. Al zou daar van mij best een ander nummer mogen staan...
Maarja, het allerbeste nummer aller tijden. Dat is nogal wat. Wat is dat volgens jullie?
Ik zou eerlijk gezegd niet kunnen kiezen, want ieder nummer heeft zijn eigen gevoel en boodschap. Zo vind ik make you feel my love van Adele een heel mooi nummer, omdat dat aan mij een bepaald gevoel geeft. Terwijl ik van La ballade des gens heureux door Gérard Lenorman weer heel vrolijk word! Het meest absurde nummer was wel iedereen doet het van Lobert Long. Het slaat helemaal nergens op, maar het is super grappig. tip: luisteren als heel erg je melig bent!

Ik zei toch... de perfecte mix!