Vrijdagavond met de liefste naar de stad, praten, dansen, lol hebben.
Zaterdag 2 uur in de file. vervelend zou je denken... niet als je echt stilstaat en de kans hebt om over de snelweg te wandelen en filevrienden te maken. In Gouda in het zonnetje met een paar van de belangrijkste mensen in mijn leven. De lucht van bbq, de zon, grapjes, een film en 's avonds in de auto terug.
In de tuin zitten bij mijn opa en oma, een ijsje eten. Met mn vader koken. Smoothie maken, opdrinken en genieten van de zon op het balkon. Nu oppassen bij de liefste kleintjes die ik ken. Morgen skaten en praten met een van mijn liefste en film kijken met nog veel meer lieverds.
Soms heb ik van die dagen dat ik me vreselijk kut voelt, alles tegen zit en niets is leuk. Maar soms zijn er gelukkig ook van die dagen die een glimlach op mijn gezicht toveren. Een glimlach die niet meer weg te krijgen is. Dagen waarop ik me oprecht heel erg gelukkig voelt. Het zijn soms maar kleine dingen die het 'm doen. Mooi weer, lieve/leuke mensen om je heen.
Dat zijn dingen die me blij maken, heel erg blij.
zondag 23 mei 2010
zondag 9 mei 2010
Terug in Holland
Bij deze kan ik jullie vanuit Nederland meedelen dat alle accenten nu keurig op de franse woorden uit mijn vorige berichten staan. Onze computer doet dat namelijk wel gewoon:) Wie de foto's graag wil zien, moet dat even aan mij vragen.
Morgen begint het gewone leven weer;)
Morgen begint het gewone leven weer;)
woensdag 5 mei 2010
visité jardin du luxembourg, balladé à travers quatrier latin, vu versailles
Bonsoir,
Mijn laatste dag hier:( voordat ik daar over ga vertellen, eerst even over gisteren.
Mon père is markten gaan bezoeken, ma mère, mon frère et moi zijn avec le metro naar Quatier latin gegaan. We hebben gewandeld door kleine straatjes met leuke winkeltjes. Toen encore het aller lekkerste ijs van de wereld gekocht. Crème carmel et fruit de la passion, deze keer. In het prachtige Jardin du luxenbourg van ons ijsje genoten en toen verder gelopen. De wind was een beetje koud, maar gelukkig scheen het zonnetje:)
Nog een rondje door wat winkelstraatjes en toen over de pont neuf (niet de negende brug, maar de nieuwe brug) naar rue de rivoli, waar we nog meer winkels hebben bezocht. Toen uitgeput terug met lijn 12, en met pijn in onze voetjes Montmartre doorgelopen voor boodschappen. Ze hebben hier geen AH's of andere supermarkten die er op lijken. Er zitten zo ongeveer 5 supermarkten in een straat, de grootste is misschien 5 bij 10 meter, maar allemaal zijn ze helemaal volgebouwd zodat je er bijna niet meer kunt lopen. En alles is belachelijk duur, maar dat zijn Frankrijk en de Hollandse zuinigheid die hier botsen;)
Na het eten lekker in het appartement gebleven.
Pas vandaag kwam ik erachter dat het gister dodenherdenking was. Vreemd dat je, als je in een ander land bent, waar zoiets niet bestaat, het volkomen aan je voorbij gaan. Voor ons dus geen minuut stilte gister, maar een hoop Parijse herrie om ons heen.
In plaats van een valse saxofoon, deze keer wat Afrikaans getrommel. Ik moet eerlijk zijn, ik hoorde het eigenlijk al niet meer. Voor mensen die veel (nacht)rust nodig hebben raad ik Montmartre niet aan. Er is hier altijd wel muziek/lawaai/of een heleboel mensen!
Aujour'hui ontbeten met vers brood en croissantjes van de bakker. Toen met de RER (een mega metro;)) naar Versailles gegaan. Het is maar goed dat we met zn alle niet in chateau versailles wilden. Er waren duizende mensen, als het er niet meer waren. Er zit toch echt ergens een draadje los als je eerst een uur in de rij gaat staan voor een kaartje en dan nog eens 3 uur (als het niet meer was) in de rij om naar binnen te komen. Of zeg ik nu iets raars? Wel hebben we de tuinen bezocht. Wow wat enorm groot en best gaaf om een keer gezien te hebben. Net zo als de buitenkant van het paleis. (de achterkant is mooier dan de voorkant) Toen nog even door het plaatsje versaille gelopen. Niet heel erg boeiend.
Terug in montmartre nog een keer een rondje gelopen voor benodigde spullen. Onze laatste avondmaal hier gehad en met Wessel voor de laatste keer naar place du tertre geweest, een crèpe au sucre gegeten.
En morgen is het over. Om tien uur moeten we hier uit het appartement. Met de RER B naar st. denis. Hopen dat de auto er nog staat.
In Parijs, is het moeilijk op je gewicht te letten. Ze verkopen er te lekkere taartjes, ijsjes en crèpes.
In Parijs, verkopen de op 1 mei lelietjes van dalen, omdat het de dag van de arbeid is.
In Parijs, is het nooit stil, er is altijd wel iets te beleven.
Parijs is vermoeiend, omdat er zoveel te doen is, en alles zo snel gaat.
Op Parijs raak je nooit uitgekeken, omdat er altijd nog wel iets te ontdekken valt.
Parijs is de mooiste stad, de allermooiste, omdat het sfeer heeft.
Naar Parijs wil ik zeker terugkeren, deze zes dagen gingen veel te snel voorbij.
j'ai oublié mon coeur a Paris.
Mijn laatste dag hier:( voordat ik daar over ga vertellen, eerst even over gisteren.
Mon père is markten gaan bezoeken, ma mère, mon frère et moi zijn avec le metro naar Quatier latin gegaan. We hebben gewandeld door kleine straatjes met leuke winkeltjes. Toen encore het aller lekkerste ijs van de wereld gekocht. Crème carmel et fruit de la passion, deze keer. In het prachtige Jardin du luxenbourg van ons ijsje genoten en toen verder gelopen. De wind was een beetje koud, maar gelukkig scheen het zonnetje:)
Nog een rondje door wat winkelstraatjes en toen over de pont neuf (niet de negende brug, maar de nieuwe brug) naar rue de rivoli, waar we nog meer winkels hebben bezocht. Toen uitgeput terug met lijn 12, en met pijn in onze voetjes Montmartre doorgelopen voor boodschappen. Ze hebben hier geen AH's of andere supermarkten die er op lijken. Er zitten zo ongeveer 5 supermarkten in een straat, de grootste is misschien 5 bij 10 meter, maar allemaal zijn ze helemaal volgebouwd zodat je er bijna niet meer kunt lopen. En alles is belachelijk duur, maar dat zijn Frankrijk en de Hollandse zuinigheid die hier botsen;)
Na het eten lekker in het appartement gebleven.
Pas vandaag kwam ik erachter dat het gister dodenherdenking was. Vreemd dat je, als je in een ander land bent, waar zoiets niet bestaat, het volkomen aan je voorbij gaan. Voor ons dus geen minuut stilte gister, maar een hoop Parijse herrie om ons heen.
In plaats van een valse saxofoon, deze keer wat Afrikaans getrommel. Ik moet eerlijk zijn, ik hoorde het eigenlijk al niet meer. Voor mensen die veel (nacht)rust nodig hebben raad ik Montmartre niet aan. Er is hier altijd wel muziek/lawaai/of een heleboel mensen!
Aujour'hui ontbeten met vers brood en croissantjes van de bakker. Toen met de RER (een mega metro;)) naar Versailles gegaan. Het is maar goed dat we met zn alle niet in chateau versailles wilden. Er waren duizende mensen, als het er niet meer waren. Er zit toch echt ergens een draadje los als je eerst een uur in de rij gaat staan voor een kaartje en dan nog eens 3 uur (als het niet meer was) in de rij om naar binnen te komen. Of zeg ik nu iets raars? Wel hebben we de tuinen bezocht. Wow wat enorm groot en best gaaf om een keer gezien te hebben. Net zo als de buitenkant van het paleis. (de achterkant is mooier dan de voorkant) Toen nog even door het plaatsje versaille gelopen. Niet heel erg boeiend.
Terug in montmartre nog een keer een rondje gelopen voor benodigde spullen. Onze laatste avondmaal hier gehad en met Wessel voor de laatste keer naar place du tertre geweest, een crèpe au sucre gegeten.
En morgen is het over. Om tien uur moeten we hier uit het appartement. Met de RER B naar st. denis. Hopen dat de auto er nog staat.
In Parijs, is het moeilijk op je gewicht te letten. Ze verkopen er te lekkere taartjes, ijsjes en crèpes.
In Parijs, verkopen de op 1 mei lelietjes van dalen, omdat het de dag van de arbeid is.
In Parijs, is het nooit stil, er is altijd wel iets te beleven.
Parijs is vermoeiend, omdat er zoveel te doen is, en alles zo snel gaat.
Op Parijs raak je nooit uitgekeken, omdat er altijd nog wel iets te ontdekken valt.
Parijs is de mooiste stad, de allermooiste, omdat het sfeer heeft.
Naar Parijs wil ik zeker terugkeren, deze zes dagen gingen veel te snel voorbij.
j'ai oublié mon coeur a Paris.
maandag 3 mei 2010
J'ai fait bocu
Hallo!
Denk nu niet dat ik helemaal geen Frans meer kan. Bocu is een afkorting van beaucoup en zeer berucht onder zwervers!
Sorry, gister helaas geen blog omdat ik geen zin en geen tijd had. Nu dus een heleboel bocu te vertellen.
Eergisteravond samen met mon frère een groot rondje Montmartre gedaan. Eerst op de trappen van de sacre coeur, toen rondje place du tertre en bien sur een crèpe gekocht:) Daarna nog een heel stuk doorgelopen en bijna heel montmartre gezien. Met pijnlijke voetjes mn bed ingedoken. (en ja hoor..weer onder het genot van de valse saxo)
's ochtends vroeg weer wakker. Het is helaas echt waar wat ze zeggen/zingen: cinq heures; Paris se reveille.
Toen iets gedaan wat mn vader graag wilde... Nous avons visité des égoutes. Ja, de riolen, ja. Het was op zich wel gaaf om te zien hoe groot die dingen zijn. Maar verder was het toch echt gewoon stank:(
Daarna stukje Champs elysee gelopen en gescholen onder de kastanjebomen voor een hele erge regenbui. Gelukkig was die snel weg een hebben we de rest van de dag in de stralende zon gelopen. Les Tuilleries, (heel mooi), stukje Rue de rivoli, Place verdôme en Boulevard de la madeleine. Jammer dat het zondag was... alle winkels waren dicht. 's avonds naar een restaurant geweest en heerlijk gegeten.
Vanmorgen alweer om 6 uur wakker, van het franse licht dat onder de gordijnen door kwam. Geen lekker weer vandaag, maar goed weer om te shoppen! Tijd om de schade van gisteren in te halen. Allez, op naar les grands magasins! Ontdekt dat je toch maar echt beter zonder vader een broertje kan gaan shoppen en dat grands magasins toch niet zo handig zijn (ze zijn een beetje trop grand) Eerst in lafayette rondgedwaald, maar met twee mannen achter je aan kan je niet gewoon even rustig kijken naar allemaal mooie dure dingen die je toch niet kan kopen;) Toen maar wat gaan eten. Verder gewinkeld zonder vader, en door au printemps gelopen. Daar heb ik de alleraller gaafste schoenen ooit gekocht<3 je suis très heureuse!!!
Met versleten voetjes terug naar Montmartre. Heel Montmartre doorgelopen opzoek naar een Boucherie die open was en naar parika's (die ze hier nergens hebben) Toen met nog meer versleten en zelfs bijna zonder voeten terug naar notre appartement.
Vanavond ergens pasta eten...
au revoir!
Denk nu niet dat ik helemaal geen Frans meer kan. Bocu is een afkorting van beaucoup en zeer berucht onder zwervers!
Sorry, gister helaas geen blog omdat ik geen zin en geen tijd had. Nu dus een heleboel bocu te vertellen.
Eergisteravond samen met mon frère een groot rondje Montmartre gedaan. Eerst op de trappen van de sacre coeur, toen rondje place du tertre en bien sur een crèpe gekocht:) Daarna nog een heel stuk doorgelopen en bijna heel montmartre gezien. Met pijnlijke voetjes mn bed ingedoken. (en ja hoor..weer onder het genot van de valse saxo)
's ochtends vroeg weer wakker. Het is helaas echt waar wat ze zeggen/zingen: cinq heures; Paris se reveille.
Toen iets gedaan wat mn vader graag wilde... Nous avons visité des égoutes. Ja, de riolen, ja. Het was op zich wel gaaf om te zien hoe groot die dingen zijn. Maar verder was het toch echt gewoon stank:(
Daarna stukje Champs elysee gelopen en gescholen onder de kastanjebomen voor een hele erge regenbui. Gelukkig was die snel weg een hebben we de rest van de dag in de stralende zon gelopen. Les Tuilleries, (heel mooi), stukje Rue de rivoli, Place verdôme en Boulevard de la madeleine. Jammer dat het zondag was... alle winkels waren dicht. 's avonds naar een restaurant geweest en heerlijk gegeten.
Vanmorgen alweer om 6 uur wakker, van het franse licht dat onder de gordijnen door kwam. Geen lekker weer vandaag, maar goed weer om te shoppen! Tijd om de schade van gisteren in te halen. Allez, op naar les grands magasins! Ontdekt dat je toch maar echt beter zonder vader een broertje kan gaan shoppen en dat grands magasins toch niet zo handig zijn (ze zijn een beetje trop grand) Eerst in lafayette rondgedwaald, maar met twee mannen achter je aan kan je niet gewoon even rustig kijken naar allemaal mooie dure dingen die je toch niet kan kopen;) Toen maar wat gaan eten. Verder gewinkeld zonder vader, en door au printemps gelopen. Daar heb ik de alleraller gaafste schoenen ooit gekocht<3 je suis très heureuse!!!
Met versleten voetjes terug naar Montmartre. Heel Montmartre doorgelopen opzoek naar een Boucherie die open was en naar parika's (die ze hier nergens hebben) Toen met nog meer versleten en zelfs bijna zonder voeten terug naar notre appartement.
Vanavond ergens pasta eten...
au revoir!
zaterdag 1 mei 2010
fait une toure du Marais, dit non merci centaine fois
Bonjour tout le monde,
Gisteravond nog een klein rondje Montmartre gedaan. Place du tertre, Sacre coeur. Het was druk. Nu het mooier weer is zijn alle terrassen open, zien de trappen zwart van de mensen en struikel je over de muzikanten en de kunstenaars. Het geeft sfeer, zeker weten, maar om om 12 uur nog wakker te liggen omdat iemand een poging doet tot saxofoon spelen. Ach...:P
Vanmorgen vroeg wakker, Frans ontbijt gehad en op pad gegaan. bon,bon.
Met een van de beste uitvindingen, le metro, richting les Halles gegaan
Een groot rondje gelopen: Les halles, parc st-Eustache, Centre Pompidou, le Marais, Place de la Bastille, Place des Vosges et encore plus de belles choses.
In mijn gebrekkige Frans het lekkerste ijsje de la monde gekocht, en gevraagd of het mogelijk was om 2 smaken te kiezen bij een klein hoorntje. En dat meisje begreep me zomaar;) Als je ooit in Parijs komt: sla Amorino niet over! Ik verzeker je, het lekkerste ijs dat je ooit geproefd hebt!
Ondertussen ook nog iets typisch parijs/frans ontdekt. Op 1 mei, de dag van de arbeid verkoopt en koopt iedereen hier rozen en lelietjes van dalen. Om de vijf meter stond er op de stoep iemand met bosjes. Allez y, allez y, allez y. Je wil niet weten hoe vaak ik dat vandaag gehoord hebt. En ook ontelbaren keren heb ik non merci, non merci, non merci gezegd.
In de metro kom je ook altijd de meest grappige dingen tegen. Eerst een vrouw die een soort van opera begon te zingen, toen een dronken man die niet te verstaan was en om geld vroeg zodat hij een restaurantje kon beginnen. (jaja wel geld voor drank, maar niet daarvoor...) En daarna een man met een hele geluid installatie die begon te zingen. Vreselijk vind ik de mensen die niets doen en alleen maar een beetje zitten de bedelen, daarentegen de mensen die hun best doen en bijvoorbeeld een muziek instrument bespelen of zingen zijn wel de moeite waard om wat aan te geven!
Maintenant zit ik lekker in ons appartement, terwijl de trappen van de Sacre coeur weer zwart zien van de mensen, ik ergens accordeon en gitaar hoor en heel Parijs kan overzien. J'aime Paris
x
Gisteravond nog een klein rondje Montmartre gedaan. Place du tertre, Sacre coeur. Het was druk. Nu het mooier weer is zijn alle terrassen open, zien de trappen zwart van de mensen en struikel je over de muzikanten en de kunstenaars. Het geeft sfeer, zeker weten, maar om om 12 uur nog wakker te liggen omdat iemand een poging doet tot saxofoon spelen. Ach...:P
Vanmorgen vroeg wakker, Frans ontbijt gehad en op pad gegaan. bon,bon.
Met een van de beste uitvindingen, le metro, richting les Halles gegaan
Een groot rondje gelopen: Les halles, parc st-Eustache, Centre Pompidou, le Marais, Place de la Bastille, Place des Vosges et encore plus de belles choses.
In mijn gebrekkige Frans het lekkerste ijsje de la monde gekocht, en gevraagd of het mogelijk was om 2 smaken te kiezen bij een klein hoorntje. En dat meisje begreep me zomaar;) Als je ooit in Parijs komt: sla Amorino niet over! Ik verzeker je, het lekkerste ijs dat je ooit geproefd hebt!
Ondertussen ook nog iets typisch parijs/frans ontdekt. Op 1 mei, de dag van de arbeid verkoopt en koopt iedereen hier rozen en lelietjes van dalen. Om de vijf meter stond er op de stoep iemand met bosjes. Allez y, allez y, allez y. Je wil niet weten hoe vaak ik dat vandaag gehoord hebt. En ook ontelbaren keren heb ik non merci, non merci, non merci gezegd.
In de metro kom je ook altijd de meest grappige dingen tegen. Eerst een vrouw die een soort van opera begon te zingen, toen een dronken man die niet te verstaan was en om geld vroeg zodat hij een restaurantje kon beginnen. (jaja wel geld voor drank, maar niet daarvoor...) En daarna een man met een hele geluid installatie die begon te zingen. Vreselijk vind ik de mensen die niets doen en alleen maar een beetje zitten de bedelen, daarentegen de mensen die hun best doen en bijvoorbeeld een muziek instrument bespelen of zingen zijn wel de moeite waard om wat aan te geven!
Maintenant zit ik lekker in ons appartement, terwijl de trappen van de Sacre coeur weer zwart zien van de mensen, ik ergens accordeon en gitaar hoor en heel Parijs kan overzien. J'aime Paris
x
Abonneren op:
Posts (Atom)