Utrechtse

Het staat nog niet helemaal officieel zwart op wit en ja ook het huurcontract moet nog worden getekend maar over iets meer dan een weekje woon ik dan echt in Utrecht.

Alles is wel heel erg in een sneltreinvaart gegaan de laatste week.
Vanaf juni stuurde ik al reacties op kamernet. Nooit, echt geen enkele keer heb ik een reactie terug gehad. Zelfs niet met: sorry jij bent niet degene die we zoeken. Ik snap ook wel dat als er op 1 kamer 60 reacties worden gestuurd, je er niet op zit te wachten om iedereen een berichtje terug sturen, maar het maakte mij vrij wanhopig...
Alle kennissen, buren en collega's ingeschakeld om via via er achter te komen of er nog ergens een kamer vrij was. Maar ook dat leverde niets op. Toen verscheen daar, iets meer dan 2 weken geleden geloof ik een berichtje op facebook van Wijcher, iemand die bij mij op de middelbare school had gezeten. Er kwam een kamer vrij in zijn huis en wie het niet erg vond om met hem in een huis te wonen moest maar reageren. Heb ik gedaan dus en na wat vragen te hebben gestuurd, antwoorden te hebben gekregen en wat heen en weer gebeld te hebben ging ik gisteren even langs.

Het is een kamer bij een hospita en in eerste instantie schrok mij dat een beetje af omdat je op kamernet heel veel leest dat hospita's allemaal rare strenge regels hebben. Maar Wijcher wist me al een beetje te overtuigen door te zeggen dat ze hooguit een keer per maand thuis is. Gisteren kwam ik binnen en op een of andere manier klopte het. De hospita was er samen met haar vriend/latrelatie/kennis? en ze bleken beide ook geneeskunde te hebben gestudeerd. Ze waren geïnteresseerd en het praatte heel makkelijk. De eerste 3 kwartier hebben we het eigenlijk niet eens over de kamer gehad. Toen toch maar over de kamer begonnen en wat vragen gesteld en toen de kamer en de bijbehorende badkamer en keuken bekeken. Het is een klein maar fijn kamertje waar in past wat ik nodig heb en de keuken en badkamer deel ik dus met Wijcher.

Toen gewacht op Wijcher en gesproken over de landen die ze bezocht hebben en waar ze nu wonen. En weer leek het te kloppen aangezien ze allebei niet alleen arts, ze spreken allebei ook Frans en hij woont zelfs in Frankrijk.
Met een goed gevoel ging ik dus weer terug naar Den Haag en heb ik vandaag een mailtje gestuurd dat ik graag het contract wil tekenen :)

Helaas moeten er nu ook weer een heleboel extra dingen geregeld worden zoals uit en inschrijving van gemeente, verandering van stufi, bedenken wat ik nodig heb en het kopen van spullen. Blijft toch een beetje spannend maar ik ben echt superblij en voel me echt een grote bokfont ;)

Sinds een week is alles anders

(Mijn groepje tijdens de UIT)

Na stapels papieren te hebben ontvangen, geslaagd te zijn voor mijn examen, met een 8 gemiddeld meteen aangenomen in utrecht, formulieren te hebben ingevuld, zorgverzekering te hebben geregeld, stufi aan te hebben gevraagd en overal geld voor te hebben betaald leek het vorige week zondag echt te beginnen...

Zondag pakte ik mijn tas in voor de UIT. (De introductie week van de universiteit en hogeschool van utrecht) Een grote backpackersrugzak omdat die het makkelijkste mee zou gaan op mijn fiets, die ik overigens die vrijdag al in Utrecht had neergezet. Ik voelde me met die tas op letterlijk en figuurlijk een brugger. Alles wat me die week te wachten zou staan zou nieuw en onbekend zijn: De stad, de mensen, de gewoontes. En dat maakte me ergens wel een beetje bang.

Achteraf was dat natuurlijk nergens voor nodig, maar dat is vaak zo als je dingen achteraf bekijkt ;) Ik heb een hele leuke week gehad met een gezellig groepje en lieve, gemotiveerde mentoren. Ik weer mijn weg in Utrecht te vinden, heb ontdekt dat er altijd wel wat te beleven valt, dat heel veel mensen open en vrolijk zijn in Utrecht, dat een studentenvereniging niets voor mij is maar dat de zeilvereniging maar daar en tegen wel heel leuk lijkt, weet dat het druk en hectisch kan zijn in Utrecht maar dat het er altijd gezellig is.

En met die UIT-week is voor mij symbolisch ook wel een beetje een 'nieuw leven' aangebroken, namelijk dat van een student, een geneeskundestudent.
Vandaar dat ik mijn blog qua uiterlijk veranderd heb en ook hoop deze blog een nieuw leven in te blazen. (dat was wel nodig als je ziet op welke datum het laatste bericht is gepost) De oude posts laat ik gewoon staan, voor mezelf om het terug te lezen en voor anderen die het eventueel terug willen lezen. Maar vanaf vandaag (of eigenlijk officieel vorige week) is alles anders, dus zullen ook de posts meer in studentensfeer zijn ;) Gewoon, omdat ik het leuk vind om jullie op de hoogte te houden van mijn 'geneeskundeavonturen' ;)
Ik hoop dat ik het vol ga houden, maar met af en toe wat reacties van jullie moet dat toch wel lukken :)