don't you remember

De laatste tijd zijn er veel dingen die me doen denken aan 'vroeger'

Dinsdag na de laatste toetsen besloot ik, nadat ik eerst 2 uur op de bank had gezeten met het heerlijke gevoel: ik hoef helemaal niets te doen als ik dat niet wil, om mijn kamer op te ruimen. Dat was nog al nodig kan ik rustig zeggen. Toen ben ik dus maar aan de grote klus begonnen. Ik heb niet alleen een beetje de dingen van de grond geraapt maar ook IN de kastjes en laadjes opgeruimd. Dan kom je een heleboel dingen tegen die daar al jaren liggen en waarvan het heerlijk is om die eindelijk eens weg te gooien. Van die nutteloze dingen waarvan je eerder nog geen afscheid van kon nemen.

Zo kwam ik een doosje tegen met brieven erin. Uit de tijd dat 'e-mail' nog een vaag begrip voor mij was en ik pas net kon smsen met mn eigen mobieltje. Het zijn brieven van toen ik in groep 6 en groep 7 zat. Ik had een beste vriendin, een 'hartsvriedin' zoals je dat op die leeftijd noemt. Zij ging na groep 6 van school af om aan haar balletcarriere te werken op het koninklijk conservatorium. We schreven elkaar brieven om te vertellen wat we hadden meegemaakt en om logeerpartijtjes af te spreken. Ik vond die brieven en ik las ze, brieven die zij aan mij stuurde. Het was raar om dat te lezen. Brieven van soms maar 4 regels:
Hoe gaat het?
Wanneer spreken we af?
Ik mis jou ook! x Do
Ik moest lachen om de dingen over 'onze club', 'de jongens top 10' en 'de tips'
Maar ik had tijdens het lezen van die brieven ook een naar gevoel. Tijdens het schrijven van die brieven zijn we de beste vriendinnen, wat ook duidelijk te lezen is. Inmiddels heb ik al meer dan 5 jaar geen contact meer met haar. Na een voorjaarsvakantie in groep 8 was het ineens over. Ik snap niet helemaal waarom, maar waarschijnlijk waren onze levens te verschillend en zijn we uit elkaar gegroeid. Zo kunnen die dingen dus gaan... Soms moet ik nog wel eens aan die 'hartsvriendin' denken, zoals bij het lezen van die brieven. En ben ik ergens ook wel een beetje trots dat ze nog steeds op het KC zit.
Die brieven heb ik trouwens nog niet weggegooid...

Donderdag ging ik met mn moeder mee naar de musical van groep 8 van haar school.
Ze voerden het op op sorghvliet, wat ook wel grappig was. Er was niet zoveel van te volgen, maar ik vond het zo leuk om te zien hoe die onschuldige 8ste groepertjes daar hun best stonden te doen. Niet wetend wat ze allemaal te wachten staat na de grote vakantie. En even voelde ik wat ik toen voelde, toen ik mijn eindmusical deed. Inmiddels zijn we al vijf jaar verder, maar volgend jaar ben ik eigenlijk weer een soort van 8ste groepertje... Misschien kon ik me dat gevoel daarom wel zo goed herinneren.

Vandaag was ik op Parkpop. Wat een hitte, maar wat een heerlijke muziek en sfeer!
Vorig jaar was ik niet geweest, dat jaar daarvoor wel. En vanmiddag zag ik ons dus toch weer even zitten, van die derde klassertjes...

24 uur

Wat je in 24 uur kunt doen? Nou het volgende bijvoorbeeld:

Om vier uur 's ochtends op staan en een half uurtje later op de fiets naar school zitten. Best apart om maar 4 auto's en 1 andere fietser tegen te komen, zo rustig dat het een soort van mooi is. In de bus, stoelen naar achteren kussen onder je hoofd en tja proberen nog wat te slapen. In mijn geval lukte dat niet, Sophie heeft daar en tegen heerlijk geslapen naast mij! Na 7 uurtjes in de bus waren we dan eindelijk in la plus belle ville du monde: Paris! Wat gegeten, wat rondgelopen en begonnen met een interview. Toen de Notre Dame bekeken. Glas in lood is zo verschrikkelijk mooi daar! Vervolgens door leuke straatjes met mooie gebouwen mét fanse balkonhekjes naar Centre Pompidou gelopen. Bah zo'n lelijk gebouw en al die Parijzenaars vinden het oh zoo mooi. We kregen een rondleiding, maar de enige die aan die man zn lippen hing was Ringnalda... tja. Het enige voordeel was dat het op dat moment heeeel hard regende maar verder vond ik het persoonlijk een beetje verspilling van de tijd, die we toch al niet zo veel hadden, in Parijs. Vervolgens met Rosa, Jiska en Sophie onze interviews afgemaakt en daarna lekker gaan winkelen. Heel gezellig en ook heerlijk gegeten;) Met een overheerlijke crêpe als afsluiter! Vervolgens weer met de hele groep naar het theater. Dat was echt leuk vond ik. Heel goed te volgen ondanks het zeer aanwezige gevoel van slaapgebrek! Daarna met sophie het allerlekkerste ijs dat er in Parijs te vinden is gegeten en nog even door Quartier Latin gelopen. Als afsluiter lekker een drankje gedaan in een leuk Parijs cafeetje. Terug in de bus weer de stoelen naar achteren en proberen in slaap te komen. Dit keer voor 2 uurtjes gelukt. Ik had zo'n pijn in mn benen dat ik echt in de meest rare houdingen op die stoel heb gezeten. En toen waren we op school om kwart voor zeven en kon ik weer terug fietsen. Thuis nog lekker drie uurtjes mn bed in gedoken en nu heb ik het idee dat het alweer midden in de nacht is, ondanks dat de zon nog schijnt buiten...

Even naar Parijs rijden, lang in de bus zitten en wat interviews houden in het Frans én het ook nog heel gezellig hebben... niet verkeerd voor 24 uur toch?

En toen was het alweer juni...

Zo zag het eruit toen ik vorig weekend zat te leren voor mijn herkansingen. Nu zul je denken wie gaat er in vredesnaam op de grond zitten? Maar ach, zoals je kunt zien had ik nog wat ruimte nodig. En eigenlijk zat het best lekker daar.

Heerlijk dit lange weekend. Woensdag naar huis en toen dacht ik mmm wat moet ik nog maken voor morgen...oh nee, ik hoef niets te maken voor morgen, morgen ben ik vrij! Donderdag wel een beetje idioot vroeg op om te softballen, maar het was lekker weer en we hebben dik gewonnen en het was eindelijk weer eens een beetje gezellig! Toen lekker bij mijn opa en oma in de tuin gezeten, gegeten en daarna opgepast. Vrijdag een beetje uitslapen en toen met mn opa, oma, vader, moeder en broertje naar het strand om te lunchen. Wessel en ik heerlijk in zee geweest en toen lekker gegeten en bruin geworden. Terug naar huis en oppassen. Gisteren met mn vader naar de markt, mijn boekverslag gemaakt en toen had ik het helemaal gehad. Ergens zei een stemmetje kom op ga huiswerk maken, ga een engels boek lezen, ga je franse spreekbeurt maken. Maar het was zulk lekker weer buiten en ik had GEEN ZIN. Super moe en keelpijn...
Vanmorgen weer vroeg mn bed uit, nu naast moe en pijn in mn keel ook verkouden. De wedstrijd gewonnen, maar t was niet echt een leuke wedstrijd...
En net heb ik mijn franse spreekbeurt gemaakt, wel met een concentratie van 0.0% dus of het wat geworden is...
Ik moet er echt voor zorgen dat die bui van: ik heb echt HELEMAAL NERGENS ZIN IN van de week weer over is...als ik moet beginnen met leren...
Dat is dan weer het nadeel van die dagen vrij...het lijkt op vakantie
AHH ik wil vakantie!