Alweer negen weken voorbij gevlogen sinds die eerste dag op mijn kamer, de eerste hoorcolleges en allemaal nieuwe mensen. En ondanks dat de grootste veranderingen toen plaats vonden, veranderd er nu nog steeds heel veel.
Ik moet zeggen dat mijn kamertje steeds meer als mijn plek begint te voelen, mijn thuis. Nu komt dat denk ik ten eerste omdat ik lekker veel foto's heb opgehangen, een mooi schilderij van mn vriend aan de muur heb hangen, sinds een tijdje gordijnen heb en allerlei andere dingen die deze kamer 'mijn' kamer maken. Maar aan de andere kant is het ook gewoon steeds meer mijn plek omdat ik hier veel tijd doorbreng, me hier steeds meer op mn gemak voel, heerlijk mijn eigen gang kan gaan. Het leukste is wel om lekker mensen uit te nodigen en voor ze te koken wat en wanneer ik wil.
De tegenzin die ik een paar weken geleden nog had om in het weekend weer terug te gaan naar Utrecht is eigenlijk verdwenen. Natuurlijk vind ik het nog steeds fijn als er in het weekend voor me gekookt wordt en om mijn ouders en broertje te zien. Maar een weekend is gewoon genoeg nu ik inmiddels echt wel gewend ben aan mijn eigen leventje :P
En daar zit ook de tweede verandering in. Inmiddels ken ik wat meer mensen, via de lunchbar, via mijn stage, via SAMS (studievereniging) en ken ik de mensen uit mijn werkgroep weer een stukje beter. Niemand is meer helemaal 'vreemd' en gezellig samen koken en naar een borrel gaan zoals vorige week, of gewoon met zn alle studeren schept steeds meer een band. Nu kan ik nog niet zeggen dat dit mijn beste vrienden en vrienden voor altijd zijn, maar het voelt al beter dan een paar weken geleden.
Natuurlijk is het ook gewoon heel hard werken, stressen voor tentamens, honderden bladzijdes engels over celbiologie, elke week een presentatie klaar hebben, veel te lange practica met microscopen en lange dagen. De stof is nu wel een stuk duidelijker dan in het eerste blok en mijn rooster ook een stuk fijner. Ook al staat celbiologie nog best ver van de mens af, het is toch ook wel interessant hoe dat allemaal in het lichaam werkt en ook wel weer een bevestiging dat het me aanspreekt en Geneeskunde waarschijnlijk wel de goede keuze was :)
Wat ik nog steeds wel een beetje mis is de stad zelf haha, het enige wat ik zie is het stukje van het station naar mijn kamer, van mijn kamer naar de Uithof en van mijn kamer naar de supermarkt. Gelukkig nog wel lekker geshopt met mijn moeder vorige week, maar ik zou best wat vaker door het centrum willen slenteren ;)
Maar goed, dat blijft nog even bij dagdromen. Eerst nog wat bladzijdes essential cell biology..................................................................
