Zo'n dag...

In het weekend thuis zijn is toch wel beter dan ik dacht. Eten dat voor je gekookt wordt en mensen om je heen. Vertrouwde omgeving en mijn vriendje en vriendinnen in de buurt. Natuurlijk is het mindere van thuis zijn je ouders die weer van alles van je verwachten en dat je toch niet geheel je eigen gang kunt gaan. Maar het moeilijkste vindt ik toch wel het omschakelen. Van lekker rustig thuis zoals vroeger naar alleen en alles zelf doen... zo klink het wat vaag, maar misschien wordt het met het volgende voorbeeld duidelijker ;)

Vanochtend werd ik wakker en toen was het echt zo'n dag. Zo'n dag in het weekend aan het begin van de herfst. De zon schijnt maar je ziet de blaadjes al wat verkleuren en een trui moet je echt wel aan. Zo'n dag waarop we altijd gingen wandelen over het strand of in het bos en 's middags cake of taart maakten. Zo'n dag waarop ik vorig jaar met het boek Zazie dans le métro op de bank zat en wat bladzijdes biologie leerde. Dat geeft een klein beetje heimwee naar vorig jaar. Toen leek het allemaal nog zo duidelijk, makkelijk, rustig en overzichtelijk. Als je wakker wordt en het lijkt precies zo'n dag zorgt dat er bij mij wel een beetje voor dat ik het moeilijk vind om zondagavond weer naar Utrecht te gaan.

Als ik in Utrecht ben heb ik overigens nergens last van. Ik ga heerlijk mijn eigen gang, lekker koken, in bad, tv kijken wat en wanneer ik wil. Maar die omschakeling van een weekend waarin alles als vanouds en makkelijk lijkt weer terug... dat blijft voorlopig nog wel even lastig denk ik.

Over: oude mensen, verzorgen en veplegen

Sinds afgelopen maandag loop ik stage in een verpleegtehuis op de revalidatieafdeling. Het is geregeld vanuit de universiteit. Ik had het veel slechter kunnen treffen, maar ik weet zeker óók heel wat beter. De stage is vooral bedoeld om professioneel gedrag op te bouwen, zelf te ondervinden hoe het werken met mensen is en een beeld te vormen hoe de zorg in elkaar zit.

Op de revalidatieafdeling waar ik ben ingedeeld zitten mensen die gevallen zijn en botten hebben gebroken of een prothese hebben gehad.(of mensen met COPD, CVA of kanker) Omdat ze thuis niet uitgebreide zorg hebben die op dat moment nodig is, worden ze tijdelijk (totdat ze volledig zijn gerevalideerd)in het verpleegtehuis opgenomen. Over het algemeen zijn het mensen die geestelijk nog helemaal in orde zijn en de leeftijden lopen van 50 tot in de 90. De mensen kunnen nog veel zelf en er is over het algemeen goed met ze te communiceren. Op de afdeling met dementerende bewoners, ook onderdeel van het verpleegtehuis waar andere mensen uit mijn jaar hun stage hebben is de situatie geheel het tegenovergestelde. Vandaar dat ik het slechter had kunnen treffen. 's ochtends help ik de mensen op de afdeling met uit bed komen, douchen en een enkeling met wassen en aankleden. Dan is er ontbijt voor de bewoners en tegen de tijd dat ze klaar zijn en allemaal weer op hun kamer zijn, een rondje zijn gaan lopen of in de huiskamer zitten is het koffiepauze en kunnen we even bijkomen van het getil en gepoets ;)Wassen is iets waar je even overheen moet. Verstand op nul en doen.
Dan hebben we een uurtje om wat met mensen te praten, dossiers in te kijken, te overleggen of opdrachten te maken en dan gaan alle stagiaires lunchen. Na onze lunch brengen we de mensen weer naar de huiskamer waar ze middag gaan eten. Het is gewoon sneu wat die mensen voor warm eten krijgen. Het liefste zou ik daar nog in de keuken gaan staan en iets voor die mensen maken! Na de maaltijd gaan de meeste mensen rusten en help je ze in bed. Met andere maak je een praatje. In het begin vond ik het best lastig om ergens over te beginnen of het gesprek met een bewoner op gang te houden, vandaag heb ik bijna 3 kwartier met 2 bewoonsters en later nog een bewoner zitten praten. Een van de twee vrouwen is een beetje dement maar vertelde heel leuk over van alles en nog wat en ook betrok ik de andere bewoonster bij het gesprek door af en toe wat te vragen. Het was best gezellig! Toen vertelde een van de twee over haar dochter die op 18-jarige leeftijd was overleden en vond ik het best wel lastig om te reageren, maar uiteindelijk ging ook dat goed!

Ik heb het prima naar mijn zin, dankzij leuke bewoners maar vooral ook door de leuke collega's. Toch merk ik dat de verpleging niet echt mijn vakgebied is. Laat mij maar wat meer met het ziektebeeld bezig zijn, gesprekjes hebben met patiënten en een behandeling opstellen! En ondanks dat ik in een veel moeilijkere situatie terecht had kunnen komen ben ik stiekem nog steeds wel een beetje jaloers op de mensen die in het kinderziekenhuis stage lopen!

En toch regent het ook wel eens...

Niet blijkt het hier ook letterlijk wel eens te regenen, de studie zelf is helaas ook niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Misschien is het ook nog wat vroeg om te zeggen dat het geweldig is en alles wat ik ervan verwachtte...
Het punt is dat ik er weer heel erg in moet komen; aantekeningen maken, opdrachten voorbereiden, samenvatten, leren, concentreren. Na drie maanden zomervakantie (waarin in ik wel gewerkt heb natuurlijk, maar dat was vooral fysiek)is dit weer een hele omschakeling. Wel kan ik zeggen dat ik de praktijk lessen, de communicatie lessen en de anatomiecolleges heel interessant vind en dat dat wel zo is als ik had verwacht. Nu kunnen sommige van jullie mijn blog misschien herinneren over dat de universiteit toch wel geweldig moest zijn omdat je het onderwerp mocht kiezen wat je het leukste vindt en dat er dan geen dingen meer tussen zouden zitten die je niet leuk vindt. Helaas, en natuurlijk had ik dat ook wel een beetje verwacht, werkt dit net zo in de praktijk. Infectieziekte bestrijding, indeling van ons zorgstelsel en verzekeringsstelsel? Ben ik daarvoor geneeskunde gaan studeren?

Met de mensen uit mijn groep is het nog steeds heel gezellig. Helaas is er tot nu toe niet heel veel tijd geweest om wat buiten de colleges om te doen. De meeste wonen nog gewoon bij hun ouders en gaan na college hup, weer met de trein naar huis. Daarbij komt ook wel dat we vrijdag al tentamen hebben en iedereen daar best druk en serieus mee bezig is. Na het tentamen gaan we gelukkig wel met zn allen wat eten en drinken! Omdat we elkaar niet zoveel naast de colleges zien maakte dat wel dat ik me de afgelopen twee weken af en toe wat eenzaam voelde hier op mn kamer. Daarbij komt ook dat ik een huisgenoot heb die hier al vrienden heeft en zn leven hier heeft opgebouwd dus veel op pad is XD. Maar ik weet ook wel dat dat gaat komen. Eerst nog twee weken stage lopen! Zie op tegen dat het heel vermoeiend gaat zijn, maar kijk wel uit naar het lekker bezig zijn in de praktijk! Na die twee weken ga ik hier gewoon lekker mensen uitnodigen om te komen eten en kan ik lekker koken!

Dat is trouwens wel heel leuk om te doen, koken :) Ik moet van alles nog wel even uitvogelen hoe en wat maar het is zeker een goede afleiding voor het studeren!

Mijn plan was eerst om hier te gaan softballen. Ik heb vorige week ook een introductietraining mee gedaan en het was heel leuk. Maar zoals ik al schreef ik was het van plan. De wintertrainingen blijken een half uur/3 kwartier fietsen hier vandaan te zijn en ik weet ook van mezelf dat ik eigenlijk niet zo'n wintertraining-fan ben. Ik ga dus eerst nog wel een sportschool zoeken en gewoon van de zomer beginnen. Daarnaast zou ik ook de eerste training missen maar dat komt door iets anders leuks wat ik dit jaar ga doen!
Onze studievereniging heeft allemaal commissies waaronder de lunchbarcommissie. Deze commissie maakt elke woensdag middag heerlijke broodjes voor de studenten van GNK en BMW. Verder wordt er vergaderd en met de groep leuke uitjes gedaan. Na me voor deze lunchbarcommissie te hebben opgegeven, een sollicitatie gesprekje te hebben gehad ben ik een van de 8 die komend jaar lid is van deze commissie! Vandaag heb ik een middagje meegedraaid met de oude commissie en het was chaotisch maar super leuk! Even met je hoofd heel ergens anders dan bij je studie!

De zon schijnt hier altijd

Twee dagen zitten er inmiddels op hier in Utrecht, in mijn eigen kamer en met mijn studiegenootjes. Nu is het studeren nog niet echt begonnen want gisteren en vandaag hadden we introductiedagen. Maandagochtend mijn werkgroep voor het komende half jaar ontmoet bij mijn mentor thuis. Een beetje hetzelfde idee als tijdens de UIT maar wel een stukje minder eng naar mijn gevoel (natuurlijk ook omdat het weer dezelfde situatie was) Toen naar de uithof (het terrein met alle faculteiten) voor introductiepraatjes en rondleidingen. Het groepje waar ik in zit is heel leuk en het klikt eigenlijk met iedereen wel. Iedereen is vrolijk en praat best makkelijk. Mijn uit-groepje was ook heel leuk maar op een of andere manier voel ik me hier toch nog net iets meer op mijn gemak. Misschien ook wel omdat we dezelfde interesses hebben. Ook ons co-groepje ontmoet en daar 's middags op het grasveld en 's avonds in een bar kennis mee gemaakt. Ook heel wat gezellige mensen! De supermarkten hier in de buurt heb ik ook weten te vinden, dus boodschappen doen gaat ook helemaal lukken :P 's avonds een feest gehad, was leuk maar iedereen was best moe, ik inclusief dus ben op tijd naar huis gegaan en heb heerlijk in mijn kamertje geslapen.
Vandaag weer op de Uithof voor rondleidingen, praatjes, bezoek aan een museum en veel buiten in het gras zitten met de 2 groepen. Weer gewoon gezellig gekletst en gerelaxt. Toen hebben we pizza gehaald en die hebben we lekker in het Wilhelminapark opgegeten!
Tijdens de uit maar ook nu weer hebben we heerlijk weer, dus het lijkt net of de zon gewoon altijd schijnt in Utrecht :P
Vanavond een rustig avondje. Alle indrukken hakken er toch wel in en morgen beginnen om 9.00 uur de eerste colleges. Morgen en overmorgen is er nog tijd genoeg voor feestjes ;)