JC

Eigenlijk zou ik nu aan mijn 'Max-Havelaar-verslag-voor-nederlands' moeten werken, maar ik vind dat ik jullie een blog over de afgelopen week verschuldigd ben. En daarbij komt ook nog dat ik blogs schrijven natuurlijk veel leuker vind.

Voor mij dit jaar geen boeiende rol, zingen is niet een van mijn kwaliteiten. Toch speelt de 'menigte' in deze Rock opera wel een hele grote rol. Met de kleinste rol maak je een toneelstuk, of verpest je het. Ach alleen het meedoen en het samen ergens aan werken geeft al zo'n joepie-gevoel.
Ik kan inmiddels wel zeggen dat ik een redelijk record vrije-tijd-op-school-doorbrengen op mijn naam heb staan. Nou kan ik daar wel over gaan zeuren en het is ook wel vermoeiend en druk, maar uiteindelijk is het het allemaal helemaal waard!

JC, een hele gewaagde musical waar ik in het begin zo mijn twijfels over had. Nu ik na elke voorstelling zoveel mensen zo enthousiast hoor en zie zijn, dan is het toch maar goed dat het zo gedaan is. Wycher, de held van deze musical (en terecht, als ik na de 6de keer gethsemane horen nog steeds kippenvel en tranen in mijn ogen krijg) en daarnaast nog zoveel meer talent en een heleboel gezellige mensen.

Vanavond is de laatste keer. Ik denk dat ik in een soort leegte val daarna: Niet meer hup meteen uit school door naar huis, huiswerk maken, op tijd eten, naar school, omkleden, opgemaakt worden, wachten, een goed stuk neerzetten, mensen enthousiast horen zijn, lol hebben achter de schermen, niet meer doodop maar voldaan veel te laat in bed en de volgende dag gewoon weer op tijd op school. Ach, ik vrees helaas dat ik me niet druk hoef te maken over dat ik het veel te rustig krijg, met de toetsweek voor de deur.
Maar eerst nog genieten van vanavond. Gister was een groot feest, vandaag hopelijk nog meer. Verder kan ik alleen nog zeggen tegen de mensen die niet geweest zijn: Jullie hebben echt iets gemist.
Oh en ik heb zooooooooooooooooooooooooooooo veel zin in het toneel van volgend jaar:D